بيشترين اوقات زندگى را به زن و فرزندت اختصاص مده ، زيرا اگر زن و فرزندت از دوستان خدا باشند خدا آن ها را تباه نخواهد كرد ، و اگر دشمنان خدايند ، چرا غم دشمنان خدا را مى خوري؟!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  اندوه امام و شادى دشمنان ( حکمت شماره 325 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

325. و قال (علیه السلام)، لَمّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أبِی بَکْرٍ:

  1. إِنَّ حُزْنَنَا عَلَیْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ،
  2. إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِیضاً وَ نَقَصْنَا حَبِیباً.

متن فارسی

 هنگامى که خبر شهادت محمد بن ابى بکر به امام (علیه السلام) رسید، فرمود:

  1. اندوه ما براى او به اندازه شادى شامیان است،
  2. زیرا از آن ها دشمنى بزرگ کم شد و از ما دوستى بزرگ.
قبلی بعدی