متن عربی

372. و قال (علیه السلام) لجابِر بنِ عبدِاللّهِ الْأَنصاریّ:

1. یَا جَابِرُ، قِوَامُ الدِّینِ وَالدُّنْیَا بِأَرْبَعَةٍ:
2.  عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ، وَ جَاهِلٍ لا یَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ،
3. وَ جَوَادٍ لا یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ، وَ فَقِیرٍ لا یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ؛
4. فَإِذَا ضَیَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجَاهِلُ أَنْ یَتَعَلَّمَ،
5. وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِیُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِیرُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ.
6. یَا جَابِرُ، مَنْ کَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَیْهِ کَثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَیْهِ،
7. فَمَنْ قَامَ لِلّهِ فِیهَا بِمَا یَجِبُ فِیها عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ،
8. وَ مَنْ لَمْ یَقُمْ فِیهَا بِمَا یَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَالْفَنَاءِ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) به جابر بن عبدالله انصارى چنین فرمود:

1. اى جابر! قوام و استوارى دین و دنیا به چهار چیز است:
2. عالم و دانشمندى که علم خود را به کار گیرد و نادانى که از فراگیرى سر باز نزند
3.  و سخاوتمندى که در بذل و بخشش بخل نورزد و نیازمندى که آخرتش را به دنیا نفروشد.
4. از این رو هرگاه عالم علمش را ضایع کند (و به کار نگیرد)، جاهل از فراگیرى علم خوددارى خواهد کرد (زیرا به علم عالم بدبین مى شود)
5. و هرگاه اغنیا در نیکى بخل ورزند، نیازمندان آخرت خود را به دنیا مى فروشند (و به اموال اغنیا حمله مى کنند).
6. اى جابر! کسى که خداوند نعمت فراوانى به او داده نیاز مردم به او بسیار خواهد بود
7. در این حال آن کس که به وظیفه واجب خود در برابر آن اموال عمل کند زمینه دوام و بقاء نعمت هاى خود را فراهم ساخته .
8. و کسى که به آنچه درباره آن اموال بر او واجب است قیام نکند آنها را در معرض زوال و فنا قرار داده است.