متن عربی

184.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام قَالَهُ لِلبرْجِ بْنِ مُسْهِرِ الطّائِیَّ، وَ قَدْ قَالَ لَهُ بِحَیْثُ یُسْمِعُهُ: لَا حُکْمَ إلا لِلّهِ، وَ کانَ مِنَ الخَوارجِ:

1. أُسْکُتْ قَبَحَکَ اللّهُ یَا أَثْرَمُ،
2.  فَوَاللّهِ لَقَدْ ظَهَرَ الْحَقُّ فَکُنْتَ فِیهِ ضَئِیلاً شَخْصُکَ، خَفِیاًّ صَوْتُکَ،
3. حَتَّى إِذَا نَعَرَ الْبَاطِلُ نَجَمْتَ نُجُومَ قَرْنِ الْمَاعِزِ.

متن فارسی

184.از سخنان آن حضرت خطاب به «برج بن مسهر طایى» که از خوارج بود در زمانى که آن شخص با صداى بلند به گونه اى که امام (علیه السلام) آن را بشنود شعار خوارج: «لا حُکْمَ إِلّا للِلّهِ» را سرداد

1. برخورد امام با منافق: خاموش باش! خداوند رویت را زشت (و سیاه) کند اى دندان شکسته!
2. به خدا سوگند! حق آشکار شد در حالى که تو شخصى ناچیز و بى مقدار بودى و صدایت به جایى نمى رسید
3. و آنگاه که باطل، نعره برآورد تو همچون شاخ بزى آشکار شدى!