آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ناپایدارى نعمت ها ( حکمت شماره 426 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

426. و قال (علیه السلام):

  1. لا یَنْبَغِی لِلْعَبْدِ أَنْ یَثِقَ بِخَصْلَتَیْنِ:
  2. الْعَافِیَةِ، وَالْغِنَى. بَیْنَا تَرَاهُ مُعَافىً،
  3. إِذْ سَقِمَ؛ وَ بَیْنَا تَرَاهُ غَنِیّاً، إِذِ افْتَقَرَ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. سزاوار نیست انسان به دو چیز اطمینان پیدا کند:
  2. سلامتى و ثروت. چرا که در همان حال که انسانى را تندرست مى بینى
  3. ناگهان بیمار مى شود و در همان حال که او را ثروتمند مشاهده مى کنى ناگهان فقیر و مستمند مى گردد.
قبلی بعدی