چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  عاقبت دنیا دوستی ( حکمت شماره 186 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [186] .قَالَ (علیه السلام): (1) وَ قَدْ مَرَّ بِقَذَرٍ عَلَى مَزْبَلَةٍ هَذَا مَا بَخِلَ بِهِ الْبَاخِلُونَ .

(2)وَ رُوِيَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ قَالَ هَذَا مَا كُنْتُمْ تَتَنَافَسُونَ فِيهِ بِالْأَمْسِ‏.


متن فارسی

 گذر آن حضرت در مزلبه ای به پلیدی افتاد، فرمود:(1) این است آنچه بخل داران به آن بخل می ورزند ودر خبر دیگر است که فرمود: این است آنچه بخل داران به آن بخل می ورزند .

(2)و در خبر دیگر است که فرمود: این آن چیزی است که دیروز در آن رقابت و هم چشمی می کردید.

قبلی بعدی