متن عربی

257. وَ قَالَ عَليهِ السَّلامُ لِکُمَيْلِ بْنِ زِيادِ النَّخَعي:

1. يَا کُمَيْلُ، مُرْ أَهْلَکَ أَنْ يَرُوحُوا فِي کَسْبِ آلْمَکَارِمِ،
2. وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ مَنْ هُوَ نَائِمٌ.
3. فَوَ الَّذِي وَسِعَ سَمْعُهُ الأَصْوَاتَ، مَا مِنْ أَحَدٍ أَوْدَعَ قَلْباً سُرُوراً إِلاَّ وَ خَلَقَ آللّهُ لَهُ مِنْ ذلِکَ السُّرُورِ لُطْفاً.
4. فَإِذَا نَزَلَتْ بِهِ نَائِبَةٌ جَرَى إِلَيْهَا کَالْمَاءِ فِي آنْحِدَارِهِ حَتَّى يَطْرُدَهَا عَنْهُ کَمَا تُطْرَدُ غَرِيبَةُ الإِبِلِ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) به کمیل بن زیاد نخعى فرمود:

1. اى کمیل! به خانواده ات دستور بده که روزها در کسب فضایل و مکارم بکوشند .
2. و شامگاهان در برطرف کردن حوائج مردمى که در خواب اند.
3. سوگند به کسى که تمام صداها را مى شنود! هرکس در قلبى سرور و خوشحالى ایجاد کند خدا از آن سرور برایش لطفى مى آفریند که هرگاه مصیبتى بر او وارد شود این لطف همچون آب (در یک سطح شیب دار،
4. به سرعت) به سوى او سرازیر شود تا آن مصیبت را از وى (بشوید و) دور سازد، همان گونه که شتر بیگانه، از گله (یا از چراگاه خصوصى) رانده مى شود.