متن عربی

49. و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية أيضا

(1)أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَيْرِهَا

(2)وَ لَمْ يُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَيْئاً إِلَّا فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَيْهَا وَ لَهَجاً بِهَا

(3)وَ لَنْ يَسْتَغْنِيَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِيهَا عَمَّا لَمْ يَبْلُغْهُ مِنْهَا

(4)وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِكَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ

(5)وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى حَفِظْتَ مَا بَقِيَ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است باز به معاویه.

(1)پس از حمد و صلوات به رسول و آل، دنیا سرگرم کننده و غافل کننده است از غیر آن(از آخرت).

(2)و صاحب دنیا به چیزی از آن دست نمی یابد مگر اینکه به روی او در حریص بودن و عشق ورزیدن به آن را باز می گشاید.

(3)و صاحب دنیا کفایت و قناعت نمی کند به آنچه از دنیا بدستش رسیده از آنچه بدان نرسیده است.

(4)و در پشت سر همه اینها هست جدا شدن از آنچه جمع نموده و شکستن و گشوده شدن آنچه محکم نموده بود.

(5)و اگر از گذشته ها عبرت بگیری باقی مانده- عمر و نعمت خود را حفظ خواهی کرد، والسلام.