متن عربی

208.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام قَالَهُ لَمَّا اضْطَرَبَ عَلَیْهِ أَصْحَابُهُ فی أَمْرِ الحُکُومَةِ

1. أَیُّهَا النَّاسُ، إِنَّهُ لَمْ یَزَلْ أَمْرِی مَعَکُمْ عَلَى مَا أُحِبُّ،
2. حَتَّى نَهِکَتْکُمُ الْحَرْبُ، وَ قَدْ،
3. وَ اللّهِ، أَخَذَتْ مِنْکُمْ وَ تَرَکَتْ، وَ هِیَ لِعَدُوِّکُمْ أَنْهَکُ.
4. لَقَدْ کُنْتُ أَمْسِ أَمِیراً، فَأَصْبَحْتُ الْیَوْمَ مَأْمُوراً،
5. وَ کُنْتُ أَمْسِ نَاهِیاً، فَأَصْبَحْتُ الْیَوْمَ مَنْهِیّاً،
6. وَ قَدْ أَحْبَبْتُمُ الْبَقَاءَ، وَ لَیْسَ لِی أَنْ أَحْمِلَکُمْ عَلَى مَا تَکْرَهُونَ!

متن فارسی

 208.از سخنان آن حضرت است هنگام اضطراب و شورش اصحابش در مورد حکمیّت

1. نکوهش همرزمان سست و نادان: اى مردم! پیش از این، وضع من و شما آن گونه بود که دوست مى داشتم (زیرا همه تسلیم فرمان من بودید)
2. تا این که جنگ شما را خسته و درهم کوفته ساخت (نافرمانى ها از این جا آغاز شد و من چاره اى جز پذیرش پیشنهاد حکمیّت نداشتم)
3. در حالى که به خدا سوگند اگر جنگ، گروهى را از شما گرفت و گروهى را باقى گذاشت براى دشمنان کوبنده تر و خستگى آفرین تر بود.
4. من دیروز امیر و فرمانده بودم؛ ولى امروز مأمور و فرمانبر شدم!!
5. دیروز من شما را نهى مى کردم، ولى امروز شما مرا نهى مى کنید
6. و این درحالى است که شما بقا در دنیا را (به قیمت از دست دادن پیروزى بر دشمن) دوست دارید و من نمى توانم شما را به چیزى که دوست ندارید وادار کنم!