متن عربی

20-  و من کتاب له ( عليه السلام ) إلى زياد ابن أبيه و هو خليفة عامله عبد الله بن عباس على البصرة و عبد الله عامل أمير المؤمنين ( عليه السلام ) يومئذ عليها و على کور الأهواز و فارس و کرمان و غيرها :
وَ إِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّک خُنْتَ مِنْ فَي‏ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيئاً صَغِيراً أَوْ کبِيراً لَأَشُدَّنَّ عَلَيک شَدَّةً تَدَعُک قَلِيلَ الْوَفْرِ ثَقِيلَ الظَّهْرِ ضَئِيلَ الْأَمْرِ وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام) به (زياد بن ابيه) و او جانشين کارگزار آن حضرت (عبدالله بن عباس) در بصره بود و عبدالله بن عباس در آن موقع کارگزار اميرالمومنين (عليه السلام) در بصره و بر سرزمين اهواز و فارس و کرمان و غيره بود:

 و من سوگند راستين به خدا ياد مي کنم اگر براي من اثبات شود که تو به بيت المال مسلمانان خيانتي کوچک يا بزرگ کرده اي، چنان درباره تو سختگيري کنم که دست تو را از مال فراوان تهي کند و با پشت سنگين و شخصيت ناچيز رهايت سازد، والسلام.