متن عربی

228.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام یُرِیدُ بِهِ بَعْضَ أَصْحَابِهِ

1. لِلّهِ بَلاءُ فُلَانٍ، فَلَقَدْ قَوَّمَ الْاَوَدَ، وَ دَاوَى الْعَمَدَ،
2. وَ أَقَامَ السُّنَّةَ، وَ خَلَّفَ الْفِتْنَةَ!
3. ذَهَبَ نَقِیَّ الثَّوْبِ، قَلِیلَ الْعَیْبِ.
4. أَصَابَ خَیْرَهَا، وَ سَبَقَ شَرَّهَا.
5. أَدَّى إلَى اللّهِ طَاعَتَهُ، وَ اتَّقَاهُ بِحَقِّهِ.
6. رَحَلَ وَ تَرَکَهُمْ فِی طُرُقٍ مُتَشَعِّبَةٍ،
7. لا یَهْتَدِی بِهَا الضَّالُّ، وَ لا یَسْتَیْقِنُ الْمُهْتَدِی.

متن فارسی

 228.از سخنان آن حضرت درباره اوصاف مالک اشتر (یکى از یارانش)

1. خداوند در برابر آزمایش هاى فلان کس پاداش خیر دهد، که کژى ها را راست کرد و بیمارى ها را درمان نمود،
2. سنّت پیامبر را برپا داشت و فتنه ها را پشت سر گذاشت،
3. با جامه اى پاک و عیبى اندک از این جهان رخت بربست،
4. خیر و نیکى آن را درک کرد و از شر و بدى آن رهایى یافت.
5. وظیفه خود را در برابر اطاعت خداوند انجام داد و حق تقواى الهى را به جا آورد.
6. از جهان رفت و مردم را در برابر راه هاى گوناگون وا گذاشت که نه گمراهان در آن هدایت مى یابند
7. و نه جویندگان هدایت، راه خویش را با اطمینان پیدا مى کنند.