متن عربی

4.وَ مِن خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ وَ هِیَ مِنْ أَفْصَحَ کَلامِهِ (علیه السلام) وَ فِیها یَعِظُ النّاسَ وَ یَهْدِیهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ وَ یُقال: إنَّهُ خَطَبَها بَعْدَ قَتْلِ طَلْحَةَ وَ الزُّبَیْرِ

1. بِنَا اهْتَدَیْتُمْ فِی الظَّلْمَاءِ. 
2. وَ تَسَنَّمْتُمْ ذُرْوَةَ الْعَلْیَاءَ. 
3. وَ بِنا أَفْجَرْتُمْ عَنِ السِّرَارِ.
4. وُقِرَ سَمْعٌ لَمْ یَفْقَهِ الْوَاعِیَةَ. 
5. وَ کَیْفَ یُرَاعِی النَّبْأةَ مَنْ أَصمَّتْهُ الصَّیْحَةُ.
6. رُبِطَ جَنَانٌ لَمْ یُفَارِقْهُ الْخَفَقَانُ.
7. مَا زِلْتُ أَنْتَظِرُ بِکُمْ عَوَاقِبَ الْغَدْرِ. 
8. وَ أتَوَسَّمُکُمْ بِحِلْیَةِ الْمُغْتَرِّینَ. 
9. حَتَّى سَتَرَنِی عَنْکُمْ جِلْبَابُ الدِّینِ. 
10. وَ بَصَّرَنِیکُمْ صِدْقُ النِّیَّةِ. 
11. أَقَمْتُ لَکُمْ عَلَى سَنَنِ الْحقِّ فِی جَوَادِّ الْمَضَلَّةِ حَیْثُ تَلْتَقُونَ وَ لا دَلِیلَ. 
12. وَ تَحْتَفِرُونَ وَ لا تُمِیهُونَ.
13. الْیَوْمَ أُنْطِقُ لَکُمُ الْعَجْمَاءَ ذَاتَ الْبَیَانِ!
14. عَزَبَ رَأْیُ امْرِىءٍ تَخَلَّفَ عَنِّی!
15.  مَا شَکَکْتُ فِی الْحَقِّ مُذْ أُرِیتُهُ!
16. لَمْ یُوْجِسْ مُوسَى (علیه السلام) خِیفَةً عَلَى نَفْسِهِ. 
17. بَلْ أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الْجُهَّالِ. وَ دُوَلِ الضَّلالِ!
18. الْیَوْمَ تَوَاقَفْنَا عَلَى سَبِیلِ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ.
19.  مَنْ وَثِقَ بِماءٍ لَمْ یَظْمَأ!

متن فارسی

4.از خطبه هاى آن حضرت است از فصیح ترین سخنان آن حضرت (علیه السلام) که در آن، مردم را اندرز مى دهد و از گمراهى، به سوى هدایت مى برد و گفته مى شود: «این خطبه را بعد از (جنگ جمل و) کشته شدن طلحه و زبیر ایراد فرموده است»

1. هدایت در پرتو اهل بیت(علیهم السلام): به وسیله ما در تاریکى ها (ى جهل وگمراهى و جاهلیّت) هدایت یافتید
2. و به کمک ما به اوج ترقّى رسیدید
3. و در پرتو شعاع ما (خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) ) صبح سعادت شما درخشیدن گرفت و تاریکى ها پایان یافت،
4. کر باد! گوشى که نداى پند و اندرز را درک نکند
5. و چگونه، کسى که صیحه و فریاد، او را «کر» کرده است مى تواند صداى ملایم (مرا) بشنود؟ (آن کس که فرمان خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله) را زیر پا گذاشته، آیا فرمان مرا پذیرا مى شود؟) و مطمئن باد!
6. قلبى که از خوف خدا جدایى نپذیرد (و آماده پذیرش حق باشد).
7. پیش بینى پیمان شکنى: من همواره منتظر عواقب پیمان شکنى شما بودم
8. و نشانه فریب خوردگان را در شما مى دیدم
9. ولى به دلیل استتار شما در لباس دین بود که از شما چشم پوشیدم (و راز شما را افشا نکردم)
10. در حالى که صفاى دل، مرا از درون شما آگاه مى کرد (و از توطئه ها و نیرنگ هاى شما به لطف الهى آگاه بودم).
11. من در کنار جادّه هاى گمراه کننده ایستادم تا شما را به طریق حق رهنمون شوم، در آن هنگام که گردهم جمع مى شدید و راهنمایى نداشتید و تشنه رهبر شایسته اى بودید
12. و براى پیدا کردن این آب حیات تلاش مى کردید و به جایى نمى رسیدید.
13. بیان واقعیت ها: من امروز حوادث عبرت انگیز تاریخ را که خاموش است و براى اهل معرفت گویاست براى شما به سخن درمى آورم تا حقایق را فاش کنم،
14. آن کس که از دستورات من تخلّف کند، از حق دور گشته است؛
15. (زیرا) از زمانى که حق را به من نشان داده اند هرگز در آن تردید نکرده ام (و نگرانى من هرگز براى خودم نبوده بلکه براى این بوده که مبادا مردم گمراه شوند همان گونه که)
16. موسى (علیه السلام) هرگز احساس ترس درباره خودش نکرد
17. بلکه از این مى ترسید که جاهلان و دولت هاى گمراه غلبه کنند و مردم را به گمراهى بکشانند.
18. مبارزه حق و باطل: امروز ما و شما بر سر دو راهى حق و باطل قرار گرفته ایم (ما به سوى حق مى رویم و شما به راه باطل، چشم باز کرده و در کار خود تجدید نظر کنید)
19. کسى که اطمینان به آب داشته باشد تشنه نمى شود(و تشنگى هاى کاذب که معمولا هنگام وحشت از فقدان آب، بر انسان چیره مى شود، به سراغ او نمى آید).