(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  شیوه تسلیت گفتن ( حکمت شماره 357 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

357. و عَزَّى قَوْماً عَن مَیَّتٍ مَاتَ لَهُم فَقال (علیه السلام):

  1. إِنَّ هذا الْاَمْرَ لَیْسَ لَکُمْ بَدَأَ، وَ لَا إِلَیْکُمُ انْتَهَى،
  2. وَ قَدْ کَانَ صَاحِبُکُمْ هذَا یُسَافِرُ، فَعُدُّوهُ فِی بَعْضِ أَسْفَارِهِ،
  3. فَإِنْ قَدِمَ عَلَیْکُمْ وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَیْهِ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) به گروهى از بازماندگان کسى که از دنیا رفته بود این گونه تسلیت گفت، فرمود:

  1. این امر (مرگ) نه آغازش از شما بوده و نه به شما ختم خواهد شد.
  2. این دوست شما سابقآ هم گاهى مسافرت مى رفت اکنون نیز تصور کنید به سفرى رفته است.
  3. اگر او از سفر بازگردد چه بهتر و اگر بازنگردد شما به سوى او خواهید رفت (و یکدیگر را ملاقات خواهید کرد)!
قبلی بعدی