متن عربی

12 .و من وصية له (علیه السلام)  وصى بها معقل بن قيس الرياحي حين أنفذه إلى الشام في ثلاثة آلاف مقدمة له‏

(1)اتَّقِ اللَّهَ الَّذِي لَا بُدَّ لَكَ مِنْ لِقَائِهِ

(2)وَ لَا مُنْتَهَى لَكَ دُونَهُ

(3)وَ لَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَكَ

(4)وَ سِرِ الْبَرْدَيْنِ وَ غَوِّرْ بِالنَّاسِ وَ رَفِّهْ فِي السَّيْرِ

(5)وَ لَا تَسِرْ أَوَّلَ اللَّيْلِ فَإِنَّ اللَّهَ جَعَلَهُ سَكَناً

(6)وَ قَدَّرَهُ مُقَاماً لَا ظَعْناً فَأَرِحْ فِيهِ بَدَنَكَ وَ رَوِّحْ ظَهْرَكَ

(7)فَإِذَا وَقَفْتَ حِينَ يَنْبَطِحُ السَّحَرُ أَوْ حِينَ يَنْفَجِرُ الْفَجْرُ فَسِرْ عَلَى بَرَكَةِ اللَّهِ

(8)فَإِذَا لَقِيتَ الْعَدُوَّ فَقِفْ مِنْ أَصْحَابِكَ وَسَطاً

(9)وَ لَا تَدْنُ مِنَ الْقَوْمِ دُنُوَّ مَنْ يُرِيدُ أَنْ يُنْشِبَ الْحَرْبَ

(10)وَ لَا تَبَاعَدْ عَنْهُمْ تَبَاعُدَ مَنْ يَهَابُ الْبَأْسَ

(11)حَتَّى يَأْتِيَكَ أَمْرِي

(12)وَ لَا يَحْمِلَنَّكُمُ شَنَآنُهُمْ عَلَى قِتَالِهِمْ قَبْلَ دُعَائِهِمْ وَ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِمْ‏.

متن فارسی

از وصیتهای آن حضرت است بر معقل بن قیس ریاحی موقعی که او را همراه سه هزار تن بسوی سپاه شام فرستاد بعنوان مقدمه.
(1)بترس و تقوی کن از خدایی که ترا چاره ای و فراری نیست از ملاقات او(حتماً با او ملاقات خواهی کرد).
(2)و ترا غیر از او پایان و محل انتها نیست.
(3)و جنگ نکن مگر با کسی که با تو می جنگد(چون جنگ نمودن با کسی که با انسان کاری ندارد تعدی و تجاوز است).
(4)در دو هوای خنک- طرف صبح و عصر) سیر و حرکت کن-در وسط روز مردم را استراحت ده، و در سیرحرکت رفاه و راحتی را مراعات کن.
(5)در اول شب سیر و حرکت نکن چون خدا شب را محل و وسیله سکونت و آرامش قرار داده است.
(6)و آنرا برای اقامت مقرر نموده نه برای کوچیدن، پس در آن بدنت را استراحت ده، و مرکبت را راحت کن.
(7)پس موقعی که بر می خیزی هنگامی که سحر(پیش از صبح) گسترده شود، یا صبح شکافته گردد با برکت خدا سیر و حرکت کن.
(8)و چون با دشمن روبرو شدی میان سپاه و یاران خود بایست.
(9)به دشمن نزدیک نشود مانند نزدیک شدن  کسی که میخواهد جنگ برپاکند.
(10)و از آنان دور نشو مانند دوری نمودن کسی که از جنگ و قدت دشمن می ترسد.
(11)منتظر باش- تا امر من بتو برسد.
(12)عدوات آنها شما را وادار نکند بر جنگیدن با آنها پیش از دعوت نمودن آنها بسوی حق، و قبل از رفع عذر و بهانه نمودن یعنی آنها را دعوت کنید و رفع بهانه و اتمام حجت نمایید اگر قبول نکردند اقدام به جنگ کنید.