شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نظم در زندگى ( حکمت شماره 390 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

390. و قال (علیه السلام):

  1. لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ:
  2. فَسَاعَةٌ یُنَاجِی فِیهَا رَبَّهُ،
  3. وَ سَاعَةٌ یَرُمُّ مَعَاشَهُ،
  4. وَ سَاعَةٌ یُخَلِّی بَیْنَ نَفْسِهِ  وَ بَیْنَ لَذَّتِها فِیَما یَحِلُّ وَ یَجْمُلُ.
  5. وَ لَیْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ یَکُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ:
  6. مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، أَوْ خُطْوَةٍ فِی مَعَادٍ، أَوْ لَذَّةٍ فِی غَیْرِ مُحَرَّمٍ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. انسان باایمان ساعات شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم مى کند:
  2. قسمتى را صرف مناجات با پروردگارش مى کند
  3. و قسمت دیگرى را براى ترمیم معاش و کسب و کار زندگى قرار مى دهد
  4. و قسمت سوم را براى بهره گيرى از لذات حلال و دلپسند مى گذارد
  5. و سزاوار نيست که انسان عاقل حرکتش جز در سه چيز باشد:
  6. مرمت معاش، گامى در راه معاد و لذت در غير حرام.
قبلی بعدی