متن عربی

472. و قال (علیه السلام) فی دعاءٍ استَسْقى بهِ:

 اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا.

قال الرَّضیُّ: و هذا من الکلامِ العَجیب ِ الفَصاحةِ، و ذلک أنَّه (علیه السلام) شبّه السّحابَ ذوات الرّعودِ و البوارقِ و الرّیاحِ والصواعقِ بالإبِلِ الصَّعابِ الّتی تَقمِصُ برِحالها و تَقِصُ برکبانها، و شبّه السَّحاب خالیة من تلک الروائع، بالإبِلِ الذُلُلِ الّتی تُحتَلَب طَیَّعةً وتُقْتَعَدُ مُسْمِحَةً.

متن فارسی

 امام (علیه السلام) در دعایى که براى درخواست باران کرده، عرضه مى دارد:

خداوندا! به وسیله ابرهاى رام به ما باران عنایت کن نه به وسیله ابرهاى سرکش (و خطر آفرین).

رضى چنین مى گوید: «این از کلمات فصیح و شگفت انگیز است زیرا امام (علیه السلام) ابرهاى پر سر و صدا را که توأم با رعد و برق و طوفان و صاعقه است تشبیه به شتران سرکشى کرده که بار خود را فرو مى افکنند و سوار خود را به زمین مى کوبند ولى ابرهاى خالى از این هیاهو را به شتران رام تشبیه فرموده که به راحتى مى توان از آنها شیر مى دوشید و بر آنها سوار شد».