دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  از رنج سفر به تو پناه می برم ( خطبه شماره 46 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

 

46.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام عند عزمه على المسیر إلى الشام

و هو دعاء دعا به ربّه عند وضع رجله فی الرکاب:

  1. اللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثاءِ السَّفَرِ،
  2.  وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْاَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ.
  3. اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ،
  4.  وَ أَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْاَهْلِ،
  5.  وَ لا یَجْمَعُهُما غَیْرُکَ؛
  6. لِاَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لایَکُونُ مُسْتَصْحَباً،
  7.  وَ الْمُسْتَصْحَبُ لا یَکُونُ مُسْتَخْلَفاً.

قال السیّد الشریف (رحمه الله): و ابتداء هذا الکلام مرویّ عن رسول اللّه (صلی الله علیه و آله)، و قد قفَّاه أمیرالمؤمنین (علیه السلام) بأبلغ کلام، و تمّمه بأحسن تمام؛ من قوله: «وَ لا یَجْمَعُهُمَا غَیْرُکَ». إِلى آخر الفصل.


متن فارسی

 

46.از خطبه هاى آن حضرت است هنگام حرکت به سوى شام (براى خاموش کردن فتنه معاویه و شامیان) دعایى که آن را هنگامى تلاوت فرمود که پا را در رکاب گذاشت

  1. دعاى سفر: بار الها! من از رنج و مشقّت این سفر و بازگشت پراندوه از آن
  2. و مواجه شدن با منظره ناخوشایند در خانواده و مال و فرزند، به تو پناه مى برم.
  3. خداوندا! تو در سفر همراه مایى
  4. و براى بازماندگان ما در وطن، سرپرست و نگاهبانى،
  5. و جمع میان این دو را هیچ کس جز تو نمى تواند،
  6. زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است، همسفر نتواند بود،
  7. و آن کس که همسفر است جانشینى انسان را (در خانه و خانواده اش) نمى تواند برعهده گیرد (آرى! تنها تویى که قادر بر هر دو هستى)!

مرحوم سيّد رضى در پايان اين سخن مى گويد: «قسمت نخست اين کلام از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نقل شده و اميرمؤمنان على (عليه السلام) آن را با جمله هايى فصيح و بليغ تکميل فرموده، و آن جمله ها از «لايَجْمَعُهُما غَيْرُکَ» تا پايان اين کلام است.

قبلی بعدی