اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نصیحت به معاویه ( نامه شماره 30 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

30.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى مُعَاوِیَةَ

  1. فَاتَّقِ اللّهَ فِیَما لَدَیْکَ، وَانْظُرْ فِی حَقِّهِ عَلَیْکَ،
  2. وَارْجِعْ إِلَى مَعْرِفَةِ مَا لا تُعْذَرُ بِجَهَالَتِهِ،
  3.  فَإِنَّ لِلطَّاعَةِ أَعْلاَماً وَاضِحَةً، وَ سُبُلاً نَیِّرَةً،
  4. وَ مَحَجَّةً نَهْجَةً، وَ غَایَةً مُطَّلَبَةً،
  5. یَرِدُهَا الْاَکْیَاسُ، وَ یُخَالِفُهَا الْاَنْکَاسُ؛
  6. مَنْ نَکَبَ عَنْهَا جَارَ عَنِ الْحَقِّ، وَ خَبَطَ فِی التِّیهِ،
  7. وَ غَیَّرَ اللّهُ نِعْمَتَهُ، وَ أَحَلَّ بِهِ نِقْمَتَهُ.
  8. فَنَفْسَکَ نَفْسَکَ! فَقَدْ بَیَّنَ اللّهُ لَکَ سَبِیلَکَ،
  9. وَ حَیْثُ تَنَاهَتْ بِکَ أُمُورُکَ،
  10. فَقَدْ أَجْرَیْتَ إِلَى غَایَةِ خُسْرٍ، وَ مَحَلَّةِ کُفْرٍ،
  11. فَإِنَّ نَفْسَکَ قَدْ أَوْلَجَتْکَ شَرّاً، وَ أَقْحَمَتْکَ غَیّاً،
  12. وَ أَوْرَدَتْکَ الْمَهَالِکَ، وَ أَوْعَرَتْ عَلَیْکَ الْمَسَالِکَ.

متن فارسی

30.به معاویه

  1. از خدا در مورد آنچه در اختیار دارى بترس و در حقى که خداوند بر تو دارد نظر کن و
  2. به معرفت و شناسایى چیزى که در ندانستن آن معذور نیستى بازگرد،
  3. زیرا اطاعتِ (اوامر و نواهى الهى)، نشانه هاى واضح، راه هاى نورانى، جاده هاى روشن و آشکار و مستقیم،
  4. و سرانجامى خواستنى دارد که هوشمندان به آن مى رسند
  5. و فرومایگان و نابخردان از آن منحرف مى شوند.
  6. هر کس از آن روى برتابد از حق منحرف شده ودر بیابان بدبختى و گمراهى سرگردان خواهد شد؛
  7. خداوند نعمتش را از او مى گیرد و بلا و مجازاتش را بر او مى فرستد.
  8. زنهار! زنهار! مراقب خویشتن باش که خداوند سرنوشت نهایى تو را از این راه که مى روى روشن ساخته و
  9.  آنچه را که امور زندگانى تو به آن منتهى مى شود بیان کرده است (سرنوشتى شوم و عاقبتى مذموم دارى)
  10. چرا که تو به سوى عاقبتى زیان بار و منزلگاه کفر پیش مى روى،
  11. زیرا هواى نفست تو را به درون شر وارد ساخته و در پرتگاه گمراهى انداخته
  12. و در مهلکه ها داخل کرده و راه هاى نجات را بر تو دشوار ساخته است.
قبلی بعدی