متن عربی

67- و من کلام له (علیه السلام) لما قلد محمد بن أبی بکر مصر فملکت علیه و قتل :
وَ قَدْ أَرَدْتُ تَوْلِیةَ مِصْرَ هَاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ وَ لَوْ وَلَّیتُهُ إِیاهَا لَمَّا خَلَّی لَهُمُ الْعَرْصَةَ وَ لَا أَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ بِلَا ذَمٍّ لِمُحَمَّدِ بْنِ أَبِی بَکرٍ فَلَقَدْ کانَ إِلَی حَبِیباً وَ کانَ لِی رَبِیباً.

متن فارسی

شهادت محمد بن ابی بکر

کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام: آن را هنگامی ایراد فرمود که محمد پسر ابوبکر را متصدی امور مصر کرده بود (ولایت مصر را به او داده بود) اما (عمال معاویه) مصر را از او گرفتند و به قتلش رسانیدند.و به تحقیق قصد من این بود که ولایت مصر را به هاشم بن عتبه واگذار نمایم که اگر او را والی مصر می کردم، عرصه و سرزمین مصر را (یا عرصه جنگ را) برای گماشتگان معاویه خالی نمی گذاشت، و فرصتی برای آنها باقی نمی گذاشت تا بر مصر چیره شوند، این ستودن هاشم، به مفهوم نکوهش محمدبن ابی بکر نیست که هر آینه و به تحقیق من دوستدار او بودم و او ربیب و پسر همسر من بود.