متن عربی

200- وَ مِنْ کلَامٍ لَهُ (علیه السلام) رُوِی عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَیدَةِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ ( علیها السلام ) کالْمُنَاجِی بِهِ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) عِنْدَ قَبْرِهِ:
السَّلَامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّی وَ عَنِ ابْنَتِک النَّازِلَةِ فِی جِوَارِک وَ السَّرِیعَةِ اللَّحَاقِ بِک قَلَّ یا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیتِک صَبْرِی وَ رَقَّ عَنْهَا تَجَلُّدِی إِلَّا أَنَّ فِی التَّأَسِّی لِی بِعَظِیمِ فُرْقَتِک وَ فَادِحِ مُصِیبَتِک مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُک فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِک وَ فَاضَتْ بَینَ نَحْرِی وَ صَدْرِی نَفْسُک فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیلِی فَمُسَهَّدٌ إِلَی أَنْ یخْتَارَ اللَّهُ لِی دَارَک الَّتِی أَنْتَ بِهَا مُقِیمٌ وَ سَتُنَبِّئُک ابْنَتُک بِتَضَافُرِ أُمَّتِک عَلَی هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ هَذَا وَ لَمْ یطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ یخْلُ مِنْک الذِّکرُ وَ السَّلَامُ عَلَیکمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِینَ.

متن فارسی

هنگام به خاکسپاری فاطمه علیها السلام
کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام که در هنگام به خاک سپردن سیده زنان عالم فاطمه علیهاالسلام ایراد فرمود: سلام بر تو ای رسول خدا، از طرف من و از طرف دخترت که در جوار و در نزد تو فرود آمده و زود به تو ملحق شده است، ای رسول خدا، شکیبایی من از فراق دختر برگزیده تو کم گشته است و تحمل من از جدایی از او ضعیف و سست گردیده است، جز اینکه در پیش رو قرار دادن جدایی عظیم از تو و مصیبت سنگین فقدان تو، برای من موضع و عاملی است برای تسلی یافتن در این مصیبت، که هر آینه و به تحقیق من تو را در شکاف قدرت خوابانیدم و جانت در میان گلوگاه و سینه من از تنت بیرون رفت انا لله و انا الیه راجعون (همانا ما برای خدا هستیم و همانا به سوی او، بازگشت کنندگانیم) پس هر آینه و به تحقیق امانت باز گردانیده شده و گروی، باز پس گرفته گردید، اما اندوه من، آن همیشگی است، اما شب من، پس با بیداری به سر می رسد تا آن زمان که خداوند، سرایی را که تو (یعنی پیامبر) در آن اقامت داری، برای من برگزیند (من را در جوار تو قرار دهد).
(ای رسول خدا)، دخترت از هماهنگ شدن امت تو در ستم کردن به او، به زودی به تو خبر خواهد داد، پس در پرسیدن از او در این زمینه، کنجکاوی کن و چگونگی را از وی بپرس، این ستمها بر ما رفت در حالی که از عهد و دیدار من با تو (یا از پیمانی که با امتت بستی) مدت زیادی نگذشته و یاد تو فراموش نگشته است.
 سلام بر شما دو تن باد، سلام کسی که وداع کننده است نه کسی که دشمن است و نه سلام کسی که رنجیده خاطر است، پس اگر من از نزد قبر تو بروم، از روی خستگی و دلتنگی نیست و اگر بمانم (و بر تو بیتابی و گریه کنم) به علت بدگمانی به آنچه خداوند به صابران وعده داده نمی باشد.