متن عربی
.40قَالَ (علیه السلام): (1) لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِي عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ [مِنْكَ] مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ
(2)وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِي الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِي وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ.
(3)[قال الرضي [رحمه الله تعالى] و أقول صدق (علیه السلام)إن المرض لا أجر فيه لأنه ليس من قبيل ما يستحق عليه العوض لأن العوض يستحق على ما كان في مقابلة فعل الله تعالى بالعبد من الآلام و الأمراض و ما يجري مجرى ذلك
(4)و الأجر و الثواب يستحقان على ما كان في [مقابل] مقابلة فعل العبد فبينهما فرق قد بينه (علیه السلام)كما يقتضيه علمه الثاقب و رأيه الصائب]
متن فارسی
آن حضرت به کی از اصحابش که مریض شده بود فرمود: (1)خدا مرض و ناراحتی ترا باعث فروریخته شدن گناهانت قرار داد، زیرا که مرض اجر و ثواب ندارد ولی گناهان را می ریزد مانند ریخته شدن برگها.
(2)و همانا اجر و ثواب در گفتار زبان، و کارکرد دستها و پاها است، وخدای سبحان با نیّت راستین و باطن پاک هرکه را از بندگانش خواست داخل بهشت می کند.
(3)من می گویم: امام علیه السلام راست فرموده که مرض اجر ندارد، چون مرض از قبیل چیزهای مستحق عوض است، زیرا عوض در مقاب کارهایی است که خدای متعال در حق بنده انجام میدهد از مرضها و دردها و مانند آنها.
(4)و اجر و ثواب در مقابل کارهای بنده است، چس میان این دو(عوض اجر) فرق هست که امام علیه السلام آنرا بیان نموده چنانچه علم ثقب و رأی صائبش اقتضا می کند.
قبلی بعدی