متن عربی

75 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية [من المدينة] في أول ما بويع له [بالخلافة] ذكره الواقدي في كتاب «الجمل»

(1)مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى مُعَاوِيَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ

(2)أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذَارِي فِيكُمْ وَ إِعْرَاضِي عَنْكُمْ

(3)حَتَّى كَانَ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا دَفْعَ لَهُ وَ الْحَدِيثُ طَوِيلٌ وَ الْكَلَامُ كَثِيرٌ

(4)وَ قَدْ أَدْبَرَ مَا أَدْبَرَ وَ أَقْبَلَ مَا أَقْبَلَ

(5)فَبَايِعْ مَنْ قِبَلَكَ وَ أَقْبِلْ إِلَيَّ فِي وَفْدٍ مِنْ أَصْحَابِكَ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است که از مدینه به معاویه نوشته در اولین روزهای خلافتش، این نامه را واقدی در کتاب الجمل نقل کرده است.

(1)از بنده خدا علی امیرمؤمنان به معاویه پسر ابوسفیان.

(2)پس از ستایش خدا و درود بر پیغمبر و آل او، تو آگاهی بر رفع عذر و بهانه نمودن درباره شما، و صرف نظر نمودم درباره شما.

(3)تا آنکه واقع شد آنچه چاره ای از آن نبود و دفعش میسر نشد(که عثمان را کشتند) داستان طولانی و سخن بسیار است.

(4)درحالی که پشت نموده آنچه پشت نموده، روی آورده آنچه روی آورده است.

(5)از انهایی که نزد تو هستند(آز اهل شام)بیعت بگیر، و با گروهی از یارانت پیش من بیا-والسلام.