بسياری از مردم را به گمراهی خويش فريب دادی و به تباهی افکندی و به امواج نفاق خود سپردی. ظلمت گمراهی آنان را فرا گرفت و در تلاطم شبهه ها گرفتار آمدند
و از راه راست خود دور گشتند و چونان کسی که بر روی پاشنه های خود بچرخد به عقب باز گرديدند و بار ديگر به نياکان خويش متکی شدند و بر آنها باليدند، جز اندکی از اهل بصيرت،
که چون تو را شناختند، از تو جدا شدند. و ياريت را فرو گذاشتند و به سوی خدا گريختند. زيرا تو ايشان را به کاری صعب وامی داشتی و از راه راست منحرف می ساختی.
پس، ای معاويه، به دل از خدای بترس و افسار خود از کف شيطان به در کن. زيرا دنيا از تو بريده و آخرت به تو نزديک شده. والسلام.
