متن عربی

26-  و من خطبة له ( عليه السلام ) و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له:
العرب قبل البعثة
إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً ( صلى الله عليه وآله ) نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ أَمِيناً عَلَى التَّنْزِيلِ وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ وَ حَيَّاتٍ صُمٍّ تَشْرَبُونَ الْکدِرَ وَ تَأْکلُونَ الْجَشِبَ وَ تَسْفِکونَ دِمَاءَکمْ وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَکمْ الْأَصْنَامُ فِيکمْ مَنْصُوبَةٌ وَ الْآثَامُ بِکمْ مَعْصُوبَةٌ.
و منها صفته قبل البيعة له
فَنَظَرْتُ فَإِذَا لَيْسَ لِي مُعِينٌ إِلَّا أَهْلُ بَيْتِي فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ الْمَوْتِ وَ أَغْضَيْتُ عَلَى الْقَذَى وَ شَرِبْتُ عَلَى الشَّجَا وَ صَبَرْتُ عَلَى أَخْذِ الْکظَمِ وَ عَلَى أَمَرَّ مِنْ طَعْمِ الْعَلْقَمِ.
و منها:

وَ لَمْ يُبَايِعْ حَتَّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ عَلَى الْبَيْعَةِ ثَمَناً فَلَا ظَفِرَتْ يَدُ الْبَائِعِ وَ خَزِيَتْ أَمَانَةُ الْمُبْتَاعِ فَخُذُوا لِلْحَرْبِ أُهْبَتَهَا وَ أَعِدُّوا لَهَا عُدَّتَهَا فَقَدْ شَبَّ لَظَاهَا وَ عَلَا سَنَاهَا وَ اسْتَشْعِرُوا الصَّبْرَ فَإِنَّهُ أَدْعَى إِلَى النَّصْرِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در اين خطبه عرب را پيش از بعثت پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )توصيف مي کند، سپس حال خود را پس از بيعت با او بيان مي نمايد.

عرب پيش از بعثت

خداوند متعال، محمد (صلي الله عليه و آله )را تبليغ کننده بر عالميان و امين براي فرستادن قرآن و رسالت، مبعوث نمود. در آن حال شما گروه عرب، داراي بدترين دين بوديد و در بدترين جامعه زندگي مي کرديد. در ميان سنگهاي سخت و مارهاي ناشنوا سکني داشتيد. آبهاي تيره مي آشاميديد، و غذاي خشن مي خورديد، و خونهاي يکديگر را مي ريختيد، و از خويشاوندان خود قطع رابطه مي نموديد. بتها در ميان شما (براي پرستش) نصب شده و گناهان و انحرافها سخت به شما بسته بود.
بيان حال خود پيش از بيعت

در آن موقع نگريستم، جز دودمان خودم کمکي نداشتم. از سپردن آنان به کام مرگ خودداري کردم. چشم بر روي خاشاکي در ديدگانم بستم و زهراب اندوهها را آشاميدم. و بر فرو بردن خشم بردباريها کردم و بر هضم رويدادهايي تلخ تر از طعم زهرآگين درخت علقم تحمل کردم.
(آن عمرو بن العاص تبهکار در بيعتي که با معاويه کرده است،) شرط نموده که معاويه براي بيعت او قيمتي بپردازد. پيروز مباد دست اين بيعت کننده خودفروش و رسوا! و پوچ باد امانت آن زورگويي که از چنان خودفروشي بيعت گرفته است! (اي ياران من) ساز و برگ و وسايل جنگ را آماده بسازيد و هرگونه نيازمنديهاي پيکار با دشمن را تهيه نمائيد، زيرا شعله هاي جنگ زبانه مي کشد. و روشنائي شعله هاي جنگ سر بر کشيده است. صبر و بردباري براي استقبال رويدادهاي کارزار را دريابيد، زيرا شکيبائي و تحمل، بهترين انگيزه براي پيروزي است.