متن عربی

 [202] .قَالَ (علیه السلام):  (1)الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ وَ الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيهِ وَ الْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ وَ السُّلُوُّ عِوَضُكَ مِمَّنْ غَدَرَ وَ الِاسْتِشَارَةُ عَيْنُ الْهِدَايَةِ .

(2)وَ قَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْيِهِ وَ الصَّبْرُ يُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ وَ الْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ وَ أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى .

(3)وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ [عِنْدَ] هَوَى أَمِيرٍ وَ مِنَ التَّوْفِيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ وَ الْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَ لَا تَأْمَنَنَّ مَلُولًا.

متن فارسی

 امام (عليه السّلام) فرمود:(1)سخاوت و بخشش نگهبان آبرها است، و بردباری دهان بند سفیه است، و عفو و گذشت زکات غلبه و پیروزی است، و تسلی و فراموش نمودن عوض تو است از کسی که بیوفایی کرده است، و مشورت نمودن عین هدایت یافتن است.

(2)خود را به خطر انداخته کسی که خود را با رای خود بی نیاز دانسته، و صبر و استقامت با سختیهای روزگار مبارزه می کند، و بی تابی و بی صبری از یاران روزگار است، و بهترین بی نیازی ترک نمودن آرزو است.

(3)و چه بسا عقلی که اسیر هوای نفس فرمانروا است، و از اسباب موقعیت است حفظ نمودن تجربه ها، دوستی خویشاوندی کسب شده است، به شخص ملول و دلسرد مطمئن نباش.