متن عربی

48- و من خطبة له (علیه السلام) عند المسیر إلی الشام قیل إنه خطب بها و هو بالنخیلة خارجا من الکوفة إلی صفین :
الْحَمْدُ لِلَّهِ کلَّمَا وَقَبَ لَیلٌ وَ غَسَقَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کلَّمَا لَاحَ نَجْمٌ وَ خَفَقَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ غَیرَ مَفْقُودِ الْإِنْعَامِ وَ لَا مُکافَإِ الْإِفْضَالِ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَعَثْتُ مُقَدِّمَتِی وَ أَمَرْتُهُمْ بِلُزُومِ هَذَا الْمِلْطَاطِ حَتَّی یأْتِیهُمْ أَمْرِی وَ قَدْ رَأَیتُ أَنْ أَقْطَعَ هَذِهِ النُّطْفَةَ إِلَی شِرْذِمَةٍ مِنْکمْ مُوَطِّنِینَ أَکنَافَ دِجْلَةَ فَأُنْهِضَهُمْ مَعَکمْ إِلَی عَدُوِّکمْ وَ أَجْعَلَهُمْ مِنْ أَمْدَادِ الْقُوَّةِ لَکمْ.
قال السید الشریف : أقول یعنی (علیه السلام) بالملطاط هاهنا السمت الذی أمرهم بلزومه و هو شاطئ الفرات و یقال ذلک أیضا لشاطئ البحر و أصله ما استوی من الأرض و یعنی بالنطفة ماء الفرات و هو من غریب العبارات و عجیبها.

متن فارسی

هنگام لشکرکشی به شام
خطبه ای است از امیرالمومنین علیه السلام هنگام رفتن به سوی شام:

ستایش برای خداوند است تا هر زمان که شب فرا می رسد و سخت تاریک می گردد و ستایش مر خدای راست تا آن هنگام که ستاره ای طلوع و غروب می کند و ستایش مخصوص خداوند است که نعمت او به بندگانش هرگز از میان نمی رود و هیچ چیز در برابر احسان او قرار نمی گیرد.
 اما بعد از حمد خدا، پس به تحقیق من مقدمه سپاهم را فرستادم و به آنها فرمان دادم که در کنار این رود (یعنی فرات) بمانند تا دستورم به ایشان برسد و به تحقیق من اراده کرده ام که از این آب بگذرم و نزد گروه قلیلی از شما که در اطراف رود دجله وطن دارند، بروم و آنان را همراه با شما به سوی دشمنانتان بسیج نمایم، و ایشان را از جمله کمکهای نیروی شما قرار دهم! شریف رضی گوید: من می گویم که مقصود امیرالمومنین علیه السلام از کلمه ملطاط در اینجا سمت و جانبی است که به مقدمه سپاه دستور داده بود در آنجا بمانند، یعنی کنار رود فرات.
 به ساحل دریا نیز ملطاط گفته می شود، این کلمه در اصل به معنی محل همواری از زمین است.
 و مقصود آن حضرت از کلمه نطفه آب فرات می باشد، این کل ام علی (علیه السلام) از جمله عبارات شگفت و عجیب است.