متن عربی

127- و من خطبة له (علیه السلام) فی ذکر المکاییل و الموازین :
عِبَادَ اللَّهِ إِنَّکمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْیا أَثْوِیاءُ مُؤَجَّلُونَ وَ مَدِینُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَیعٌ وَ رُبَّ کادِحٍ خَاسِرٌ وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِی زَمَنٍ لَا یزْدَادُ الْخَیرُ فِیهِ إِلَّا إِدْبَاراً وَ لَا الشَّرُّ فِیهِ إِلَّا إِقْبَالًا وَ لَا الشَّیطَانُ فِی هَلَاک النَّاسِ إِلَّا طَمَعاً فَهَذَا أَوَانٌ قَوِیتْ عُدَّتُهُ وَ عَمَّتْ مَکیدَتُهُ وَ أَمْکنَتْ فَرِیسَتُهُ اضْرِبْ بِطَرْفِک حَیثُ شِئْتَ مِنَ النَّاسِ فَهَلْ تُبْصِرُ إِلَّا فَقِیراً یکابِدُ فَقْراً أَوْ غَنِیاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللَّهِ کفْراً أَوْ بَخِیلًا اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللَّهِ وَفْراً أَوْ مُتَمَرِّداً کأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَوَاعِظِ وَقْراً أَینَ أَخْیارُکمْ وَ صُلَحَاؤُکمْ وَ أَینَ أَحْرَارُکمْ وَ سُمَحَاؤُکمْ وَ أَینَ الْمُتَوَرِّعُونَ فِی مَکاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فِی مَذَاهِبِهِمْ أَ لَیسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِیعاً عَنْ هَذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ وَ الْعَاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ وَ هَلْ خُلِقْتُمْ إِلَّا فِی حُثَالَةٍ لَا تَلْتَقِی إِلَّا بِذَمِّهِمُ الشَّفَتَانِ اسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِکرِهِمْ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ ظَهَرَ الْفَسَادُ فَلَا مُنْکرٌ مُغَیرٌ وَ لَا زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ أَ فَبِهَذَا تُرِیدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللَّهَ فِی دَارِ قُدْسِهِ وَ تَکونُوا أَعَزَّ أَوْلِیائِهِ عِنْدَهُ هَیهَاتَ لَا یخْدَعُ اللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِینَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِکینَ لَهُ وَ النَّاهِینَ عَنِ الْمُنْکرِ الْعَامِلِینَ بِهِ.

متن فارسی

درباره پیمانه ها

خطبه ای است از امیرالمومنین علیه السلام درباره پیمانه ها و ترازوها؟:

ای بندگان خدا، همانا شما و آنچه در این دنیا آرزو دارید، به منزله میهمانانی هستید که تا مدتی معین در این دنیا خواهید بود و همچون بدهکارانی می باشید.
که از شما خواسته می شود که دین خود را ادا نمایید، در مدتی (و عمری) کوتاه و عملی ثبت گردیده و نگاهداری شده، چه بسا کسی که پیوسته کوشش می کند که (اگر چه ممکن است قصد خیر داشته باشد، اما چون از راه غلط و ناصحیح وارد شده) خود تباه سازنده عمل خویشتن است، و چه بسیار کوشنده ای که زیانکار است، به تحقیق روزگاری برای شما پیش آمده که خوبیها در آن افزون نشده، جز اینکه از شما رو گردانیده و به عقب رفته و جز اینکه شرها و بدیها به شما رو آورده، و در برابرتان قرار گرفته است، و جز اینکه طمع شیطان در هلاک ساختن انسان فزونی یافته است، پس اینک زمانی است که آمادگی شیطان (برای فریب دادن بندگان خدا) قوت گرفته و کید و مکر او شامل همه گردیده و دست یافتن او به شکار و طعمه اش برای وی آسان و ممکن شده است (پس با این وضعی که پیش آمده) به هر سویی از مردم که می خواهی چشمانت را بینداز و خوب نگاه کن، آیا جز مردمانی فقیر و تهیدست، که با فقر و بینوایی دست به گریبانند یا توانگرانی که در برابر نعمت خدا کفران و ناسپاسی پیشه می سازند یا بخیلانی که خودداری از پرداخت حق خدا را وفور نعمت برای خود به حساب می آورند، یا متمردان و سرپیچی کنندگان از او امر الهی را که گویی گوش آنها برای شنیدن پند و موعظه سنگین گردیده است.
(آیا جز این چهار گروه) کس دیگری را می بینی؟ کجا هستند برگزیدگان و نیکان شما؟ کجا هستند آزاد مردان و بخشندگان شما ؟ کجا هستند پاکدامنان در داد و ستد و بر کناران از آلودگی در آمد و رفتشان آیا همه آنان از این دنیای پست و زود گذر و کدر کننده زندگی بر مردمان، کوچ نکردند؟ و آیا شما، جز در میان گروهی حقیر و ناچیز آفریده شده اید؟ که به علت کوچک شماردن قدر و منزلتشان و بالاتر بودن مقام آدمی از بردن نامشان دو لب انسان از اینکه برای نکوهش آنها باز و بسته شود، ننگ دارد؟ پس (در این صورت باید گفت) انا لله و انا الیه راجعون (به راستی که ما برای خدا هستیم و به راستی که ما بازگشت کنندگان به سوی او هستیم) فساد و تباهی آش کار گردیده نه کسی است که آن را زشت شمارد و دگرگون سازد و نه منع کننده ای است که خود مرتکب آن نشود، آیا با این روش و با این اعمال می خواهید در سرای قدس الهی (یعنی بهشت) در پناه خدا قرار گیرید و در نزد او از عزیزترین دوستانش باشید؟ چقدر دور از صواب است این فکر شما، نمی توان خدا را درباره بهشتش فریب داد و جز با فرمانبری از او به خشنودی وی نمی توان رسید ، خدا لعنت کند امر به معروف کنندگانی را که خود، آن را ترک می کنند، و خدا لعنت کند نهی از منکر کنندگانی را که خود مرتکب آن می شوند.