متن عربی

30-  و من کلام له ( عليه السلام ) في معنى قتل عثمان و هو حکم له على عثمان و عليه و على الناس بما فعلوا و براءة له من دمه:
لَوْ أَمَرْتُ بِهِ لَکنْتُ قَاتِلًا أَوْ نَهَيْتُ عَنْهُ لَکنْتُ نَاصِراً غَيْرَ أَنَّ مَنْ نَصَرَهُ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ خَذَلَهُ مَنْ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ وَ مَنْ خَذَلَهُ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ نَصَرَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي وَ أَنَا جَامِعٌ لَکمْ أَمْرَهُ اسْتَأْثَرَ فَأَسَاءَ الْأَثَرَةَ وَ جَزِعْتُمْ فَأَسَأْتُمُ الْجَزَعَ وَ لِلَّهِ حُکمٌ وَاقِعٌ فِي الْمُسْتَأْثِرِ وَ الْجَازِعِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در معناي قتل عثمان در اين سخن حکم بر له و عليه عثمان فرموده و مردم را در کاري که کردند محکوم نموده و برائت ذمه خود را از خون عثمان بيان مي دارد:
 اگر من دستور کشتن عثمان را داده بودم، قاتل او من بودم و اگر از قتل او جلوگيري مي کردم، ياورش بودم. ولي کسي که به ياري او برخاست نمي تواند بگويد:
 من بهتر از آن کسي بودم که او را رهايش ساخت و به مرگ سپرد. و کسي که او را رهايش ساخت نمي تواند بگويد:
 کسي که او را ياري نمود از من بهتر بود من وضع عثمان را در چند جمله مختصر براي شما جمع نموده و توضيح مي دهم:
 او خويشاوندان خود را بر ديگر مسلمانان مقدم داشت و اين يک تقديم و ترجيح بدي بود. و شما داد و فرياد کرديد و اضطراب به راه انداختيد و در اين داد و فرياد کار بدي مرتکب شديد.