پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيرگى يافت، و آن كس كه با بدى پيروز شد شكست خورده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به معاویه ( نامه شماره 55 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

55 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

  1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا وَ ابْتَلَى فِيهَا أَهْلَهَا لِيَعْلَمَ‏ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ لَسْنَا لِلدُّنْيَا خُلِقْنَا وَ لَا بِالسَّعْيِ فِيهَا أُمِرْنَا وَ إِنَّمَا وُضِعْنَا فِيهَا لِنُبْتَلَي بِهَا .
  2. وَ قَدِ ابْتَلَانِي اللَّهُ بِكَ وَ ابْتَلَاكَ بِي فَجَعَلَ أَحَدَنَا حُجَّةً عَلَى الْآخَرِ فَعَدَوْتَ عَلَى [طَلَبِ‏] الدُّنْيَا بِتَأْوِيلِ الْقُرْآنِ [وَ طَلَبْتَنِي‏] فَطَلَبْتَنِي بِمَا لَمْ تَجْنِ يَدِي وَ لَا لِسَانِي وَ [عَصَبْتَهُ‏] عَصَيْتَهُ أَنْتَ وَ أَهْلُ الشَّامِ بِي وَ أَلَّبَ عَالِمُكُمْ جَاهِلَكُمْ وَ قَائِمُكُمْ قَاعِدَكُمْ‏ .
  3. فَاتَّقِ اللَّهَ فِي نَفْسِكَ وَ نَازِعِ الشَّيْطَانَ قِيَادَكَ وَ اصْرِفْ إِلَى الْآخِرَةِ وَجْهَكَ فَهِيَ طَرِيقُنَا وَ طَرِيقُكَ .
  4. وَ احْذَرْ أَنْ يُصِيبَكَ اللَّهُ مِنْهُ بِعَاجِلِ قَارِعَةٍ تَمَسُّ الْأَصْلَ وَ تَقْطَعُ الدَّابِرَ فَإِنِّي أُولِي لَكَ بِاللَّهِ أَلِيَّةً غَيْرَ فَاجِرَةٍ لَئِنْ جَمَعَتْنِي وَ إِيَّاكَ جَوَامِعُ الْأَقْدَارِ لَا أَزَالُ بِبَاحَتِكَ  حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ‏.

متن فارسی

55-از یک نامه ی  آن حضرت به معاویه

(1)اما بعد، خدای سبحان دنیا را مقدمه ی  جهان پس از آن قرار داده، واهلش را در آن آزموده تا بنگرد کدامین آنها نیکوتر عمل می کنند. ما برای دنیا آفریده نشده ایم و به کوشش در آن مامور نگشته  ایم؛ ما را در آن نهاده اند تا بدان آزمایش شویم؛

(2) و همانا خداوند مرا به تو آزموده و تو را به من، و یکی از ما را بر دیگری حجت ساخته   است. تو با تأویل و توجیه قرآن بر دنیا چنگ انداختی، پس مرا به چیزی بازخواست کردی که دست و زبان من بدان نیالوده است و تو و شامی آن آن را به من بسته اید، و دانای شما (ابوهریره) نادانتان را،  ایستاده ی  شما (عمرو عاص) نشسته تان بر ضد من برآشفت.

(3)پس درباره ی  خود از خدا پرواکن، و مهارت را از دست شیطان بازگیر، و روی به آخرت کن که آن راه نهایی ما و توست.

(4) و حذر کن از آنکه خداوند به زودی تو را از سوی خود به حادثه ای کوبنده گرفتار سازد که ریشه ات را برکند و نسلت را براندازد، که من سوگند می خورم به خدا سوگندی ناشکستنی که اگر سرنوشتهای گردآورنده، من و تو را گردهم آورد، پیوسته بر سر راهت بمانم « تا خداوند می آن ما داوری کند و او بهترین داوران است».[1]

 


[1] سوره اعراف ،آیه 87.

قبلی بعدی