چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   اهمیت زکات ( حکمت شماره 446 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

446. و قال (علیه السلام) لِغَالِب بنِ صَعْصَعَة أبِی الفَرَزدق، فی کلامٍ دار بینَهُما:

مَا فَعَلَتْ إِبِلُکَ الْکَثِیرَةُ؟

قَالَ: دَغْذَغَتْهَا الْحُقُوقُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ. فقال (علیه السلام):

ذَلِکَ أَحْمَدُ سُبُلِهَا.


متن فارسی

امام (علیه السلام) در سخنى که بین او و مردى به نام غالب بن صعصعه، پدر فرزدق، رد و بدل شد چنین فرمود: شتران فراوانت چه شدند؟ غالب عرض کرد: اى امیرمؤمنان! حقوق واجب (اداى زکات)، آنها را پراکنده ساخت (و چیز چندانى براى من باقى نمانده است).

امام (علیه السلام) فرمود:

این بهترین راه مصرف آنها بود.

قبلی بعدی