(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  علل سقوط مصر ( نامه شماره 35 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

35.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى عَبْدِ اللّه بْنِ العَبَّاسِ، بَعْدَ مَقْتَلِ مُحَمَّدِ بْنِ أبِی بَکْرٍ

  1. أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ مِصْرَ قَدِ افْتُتِحَتْ، وَ مُحَمَّدُ بْنُ أبِی بَکْرٍ رَحِمَهُ اللّهُ قَدِ اسْتُشْهِدَ،
  2. فَعِنْدَ اللّهِ نَحْتَسِبُهُ وَلَداً نَاصِحاً،
  3. وَ عَامِلاً کَادِحاً، وَسَیْفاً قَاطِعاً، وَ رُکْناً دافِعاً.
  4. وَ قَدْ کُنْتُ حَثَثْتُ النَّاسَ عَلَى لَحَاقِهِ،
  5. وَ أَمرْتُهُمْ بِغِیَاثهِ قَبْلَ الْوَقْعَةِ،
  6. وَ دَعَوْتُهُمْ سِرّاً وَجَهْراً، وَ عَوْداً وَ بَدْءاً،
  7. فَمِنْهُمُ الآتِی کَارِهاً، وَ مِنْهُمُ الْمُعْتَلُّ کَاذِباً،
  8. وَ مِنْهُمْ الْقَاعِدُ خَاذِلاً.
  9. أَسْأَلُ اللّهَ تَعَالَى أَنْ یَجْعَلَ لِی مِنْهُمْ فَرَجَاً عَاجِلاً؛
  10. فَوَاللّهِ لَوْ لا طَمَعِی عِنْدَ لِقَائِی عَدُوِّی فِی الشَّهَادَةِ؛
  11. وَ تَوْطِینِی نَفْسِی عَلَى الْمَنِیَّةِ،
  12. لَأَحْبَبْتُ أَلَّا أَلْقَى مَعَ هَؤُلَاءِ یَوْماً وَاحِداً، وَ لا أَلْتَقِیَ بِهِمْ أَبَداً.

متن فارسی

35.به عبدالله بن عباس بعد از شهادت محمد بن ابى بکر

  1. اما بعد (از ثنا و حمد الهى)، مصر (با نهایت تأسف) به دست دشمن افتاد و محمد بن ابى بکر که رحمت خدا بر او باد به شهادت رسید
  2.  ما این مصیبت را به حساب خداوند مى گذاریم و اجر آن را از او مسئلت داریم. او فرزندى خیرخواه
  3. و کارگزارى تلاشگر و کوشا و شمشیرى برنده و قاطع و ستونى حافظ و مدافع بود.
  4. من مردم را به ملحق شدن به او و کمک کردنش
  5. قبل از این حادثه (بارها) امر کردم و تشویق و تحریص نمودم
  6. و در آشکار و پنهان و از آغاز تا پایان آن ها را براى حرکت به سوى او (به سوى سرزمین مصر) فراخواندم
  7. ولى (با نهایت تأسف) گروهى با کراهت آمدند و گروه دیگرى به دروغ به بیمارى و بهانه هاى دیگر متوسل شدند
  8. و جمع دیگرى آشکارا از قیام براى جهاد سرباز زدند و دست از یارى اش کشیدند.
  9. از خدا تقاضا مى کنم که براى نجات من از میان این گونه افراد به زودى گشایشى قرار دهد (و مرا از آن ها برهاند).
  10. به خدا سوگند! اگر علاقه من به شهادت به هنگام پیکار با دشمن نبود
  11. و خود را براى مرگ در راه خدا آماده نساخته بودم،
  12. دوست داشتم حتى یک روز با این مردم روبه رو نشوم و هرگز آن ها را ملاقات نکنم.
قبلی بعدی