61 - خوارج را نکشید |
71 - سرزنش از بيحالى |
81 - حقيقت پرهيزكارى |
|
62 - تير به خطا نمى‌رود |
72 - شخصيت محمد صلّى اللّه عليه و... |
82 - دنياى رنگارنگ |
|
63 - دنيا در نظر دانايان |
73 - پيشگوئى در باره مروان |
83 - خطبه «غرّاء» |
|
64 - اوصاف خدا |
74 - چرا امام عليه السلام سكوت... |
84 - حيله عمرو بن عاص |
|
65 - عوامل پيروزى |
75 - انتقام بنى اميه |
85 - علامتهاى خدا |
|
66 - خدا ناظر است |
76 - صبر و صبر |
86 - دستگاه اطلاعات خدا |
|
67 - میوه رسالت |
77 - اعلام خطر به بنى اميه |
87 - شرائط رهبر |
|
68 - محمد بن ابى بكر دومين... |
78 - خواست امام عليه السلام از... |
88 - علامت منحرفين |
|
69 - عاقبت تن پرورى |
79 - سعد و نحس |
89 - دنياى عصر محمد صلّى اللّه... |
|
70 - شب قتل امام عليه السلام |
80 - عيب زنان |
90 - قدرت خدا |
|
61 - هماهنگى نيروها |
68 - رهبر دنيا |
74 - پيمان خدماتى |
|
62 - علت همكارى امام عليه السلام... |
69 - توجه به قرآن |
75 - دعوت امام عليه السلام از... |
|
63 - زيان شهرت و گوشه گيرى |
70 - روش امام عليه السلام در برابر... |
76 - نرمخوئى |
|
64 - پاسخ تهديد معاويه |
71 - عزل فرماندار فخر فروش |
77 - استدلال علمى |
|
65 - مخالفت با رياست معاويه |
72 - مرگ، شكم و قدرت |
78 - دفاع امام عليه السلام در... |
|
66 - شادى و غم امام عليه السلام |
73 - امام عليه السلام و دور انديشى |
79 - رشوه و سقوط |
|
67 - وظيفه فرماندار مكه |
|
61 - وساطت بدون منت |
71 - مقام پيشوا |
81 - شدت عمل نتيجه معكوس دارد |
|
62 - كشتى دنيا |
72 - اعلام خطر مرگ |
82 - نمى دانم و نمى دانم |
|
63 - رفيق |
73 - مرگ قطعى است |
83 - متفكر يا شجاع |
|
64 - از چه كسى درخواست كنيم |
74 - آغاز و پايان |
84 - نااميد مباش |
|
65 - محبت عمومى |
75 - محبت امام على عليه السلام |
85 - پناهگاههاى خدائى |
|
66 - زينت و زينت |
76 - جبر و اختيار |
86 - حمايت خدا |
|
67 - مبارزه با تلخ كامى |
77 - آموزش علم |
87 - مژده و اعلام خطر |
|
68 - علامت نادان |
78 - رنج تحصيل |
88 - عالم و عمل |
|
69 - پرهيز از پر حرفى |
79 - خجالت و خجالت |
89 - دواى فكر خسته |
|
70 - دنياى رنگارنگ |
80 - مبارزه با غرور و مغرور... |
90 - آزمايشگاه خودشناسى |
2- وَ قَالَ (عليه السلام) :
أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ .
كسى كه طمع به مال مردم را شعار خود قرار دهد، خود را كوچك گردانيده است و كسى كه بيچارگى خويش را آشكار سازد به ذلت راضى شده است و كسى كه زبانش بر او حكومت كند (كنترل زبان بدستش نباشد) پيش خود خوار (و پشيمان) گردد.
قبلی بعدی
قم - میدان جانبازان - خیابان شهید فاطمی روبروی کوچه 21 ؛ شماره تماس: 37745111-025
