متن عربی

64-  و من خطبة له (عليه السلام) يحذر من فتنة الدنيا :
أَلَا إِنَّ الدُّنْيَا دَارٌ لَا يُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِيهَا وَ لَا يُنْجَى بِشَيْ‏ءٍ كَانَ لَهَا ابْتُلِيَ النَّاسُ بِهَا فِتْنَةً فَمَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لَهَا أُخْرِجُوا مِنْهُ وَ حُوسِبُوا عَلَيْهِ وَ مَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لِغَيْرِهَا قَدِمُوا عَلَيْهِ وَ أَقَامُوا فِيهِ فَإِنَّهَا عِنْدَ ذَوِي الْعُقُولِ كَفَيْ‏ءِ الظِّلِّ بَيْنَا تَرَاهُ سَابِغاً حَتَّى قَلَصَ وَ زَائِداً حَتَّى نَقَصَ .

متن فارسی

ص   118
از خطبه امام عليه السلام اين مطلب است: آگاه باشيد كه دنيا خانه اى است كه فقط در همين دنيا از كيفر خدا آزاديم و كارى كه بخاطر دنيا انجام گيرد موجب نجات نخواهد بود . مردم براى آزمايش به دنيا آلوده شده اند، هر كس از دنيا به نفع دنيا بهره برد از دنيا مى رود و بايد حساب آن را باز پس دهد و آنچه از دنيا براى آخرت بهره بردند بيشتر فرستاده اند و هميشه در كنار آنها خواهد بود . دنيا در نظر دانايان مانند برگشتن سايه است در همان حالى كه مى بينى گسترده است جمع مى شود و آن گاه كه فراوان است كم مى گردد .