پيمان نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) ميان ربيعه و يمن. از روی خط هشام بن الکلبی نقل شده است.
اين پيمان نامه ای است که اهل يمن و مردم ربيعه، چه آنها که شهر نشين اند، و چه آنها که بيابان نشين اند، بر آن توافق کرده اند که از کتاب خدا پيروی کنند و مردم را به آن فرا خوانند و از مردم بخواهند که آن را بپذيرند. و هر کس را که به کتاب خدا دعوت کند و بدان فرمان دهد، اجابت کنند. و در برابر اين کار مزدی نطلبند و جز به آن به کار ديگر خرسند نشوند.
و بر ضد کسی که اين پيمان بشکند يا آن را ترک گويد، دست به دست هم دهند. و يار و مددکار يکديگر باشند
و سخنشان يکی شود، و عهد خود را به سبب سرزنش يا خشم اين و آن يا به سبب خوار ساختن و دشنام دادن گروهی گروه ديگر را، نشکنند. و بر آن گواه است، آنکه از ايشان حاضر است يا غايب است و هر که سفيه است يا داناست و هر که بردبار است و هر که نادان است.
عهد و پيمان خدا در اين عهد نامه بر عهده شماست و از پيمان خدا سؤال خواهند کرد. نوشت آن را علی بن ابی طالب.
