متن عربی

174.من خطبة له (علیه السلام):في الموعظة و بيان قرباه من رسول اللّه‏

(1)أَيُّهَا النَّاسُ غَيْرُ الْمَغْفُولِ عَنْهُمْ وَ التَّارِكُونَ [وَ] الْمَأْخُوذُ مِنْهُمْ

 (2)مَا لِي أَرَاكُمْ عَنِ اللَّهِ ذَاهِبِينَ وَ إِلَى غَيْرِهِ رَاغِبِينَ

(3) كَأَنَّكُمْ نَعَمٌ أَرَاحَ بِهَا سَائِمٌ إِلَى مَرْعًى وَبِيٍّ وَ مَشْرَبٍ دَوِيٍّ

(4)وَ إِنَّمَا هِيَ كَالْمَعْلُوفَةِ لِلْمُدَى لَا تَعْرِفُ مَا ذَا يُرَادُ بِهَا إِذَا أُحْسِنَ إِلَيْهَا

(5)تَحْسَبُ يَوْمَهَا دَهْرَهَا وَ شِبَعَهَا أَمْرَهَا

(6)وَ اللَّهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُلٍ مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ

(7)وَ لَكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)

(8)أَلَا وَ إِنِّي مُفْضِيهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذَلِكَ مِنْهُ

(9) وَ الَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ وَ اصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً

(10)وَ قَدْ عَهِدَ إِلَيَّ بِذَلِكَ كُلِّهِ

(11)وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ وَ مَنْجَى مَنْ يَنْجُو وَ مَآلِ هَذَا الْأَمْرِ

(12)وَ مَا أَبْقَى شَيْئاً يَمُرُّ عَلَى رَأْسِي إِلَّا أَفْرَغَهُ فِي أُذُنَيَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَيَّ

(13)أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّكُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُكُمْ إِلَيْهَا

(14)وَ لَا أَنْهَاكُمْ عَنْ مَعْصِيَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَكُمْ عَنْهَا.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است درباره نصیحت مردم و اشاره به علم خود از حوادث و احوال مردم.

(1)ای اشخاص غافلی که از آنها غفلت شده نشده است، و ای کسانی که وظایف خود و دستورات الهی را ترک نموده و از آنها گرفته می­شود.

(2)چه شده که شما را می­بنیم از خدا غفلت کرده اید و به غیر او راغب و مایل هستید؟!

(3)گویا که شما چهارپایانید که چوپانی آنها را برده و رها کرده بر پراگاه و با آ»یخته و آبشخور درد و مرض دار.

(4)مانند حیوانی که علف داده پرواری می­کنند برای کارد(سربریدن) نمی­داند از او چه میخواهند که به او احسان و نیکی می­کنند.

(5)روزش را روزگارش، و کارش را سیر شدن و شکم پر کردن می­پندارد.

(6)بخدا سوگند اگر بخواهم خبر دهم به هر شخص از شما از محل خروجش و محل ورودش(از کجا میآید و به کجا میرود) و از تمامی شئون و احوالش حتماً می­توانم اینکار را بکنم.

(7)ولی می­ترسم که به وسیله من بر رسول خدا که درود خدا بر او وخاندانش باد کافر شوید(می­ترسم درباره من غلوّ نموده رسول خدا را انکار کنید، یا در اثر سخنان من که باور نکرده رسول خدا را نیز انکار کنید).

(8)آگاه باشید که این علوم را با اشخاص خاص خواهم سپرد که از انها دراین باره مطمئن هستم(میدانم که آنها کافر و غالی نمی­شوند).

(9)و سوگند خدائی که پیغمبر را بر حق مبعوث نمود، و او را بر خلائق برگزید نمی­گویم مگر بر راستی و درستی.

(10)و آن حضرت همه اینها را به من خبر داده است.

(11)و از هلاکت کسانی هلاک می شوند، و نجات یافتن کسانی که نجات می­یابند،و عاقبت این امر خلافت به من خبر داده.

(12)و باقی نگذاشته چیزی را که به سرم میآید مگر اینکه در گوشم فرو ریخته و پنهانی به من رسانیده است.

(13)ای مردم من شما ا به هیچ اطاعتی تشویق نمی­کنم مگر اینکه به آن از شما پیشی می­گیرم.

(14)و شما را از هیچ معصیت و گناهی نهی نمیکنم مگر اینکه پیش از شما از آن خودداری می­کنم.