متن عربی

(69) (و قال ( عليه السلام  ) في سحرة اليوم الذي ضرب فيه

1. مَلَكَتْنِي عَيْنِي وَ أَنَا جَالِسٌ
2. فَسَنَحَ لِي رَسُولُ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله و سلم )
3. فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا ذَا لَقِيتُ مِنْ أُمَّتِكَ مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ
4. فَقَالَ ادْعُ عَلَيْهِمْ
5. فَقُلْتُ أَبْدَلَنِي اللَّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ
6. وَ أَبْدَلَهُمْ بِي شَرّاً لَهُمْ مِنِّي
7. يعني بالأود الاعوجاج
8. و باللدد الخصام و هذا من أفصح الكلام

متن فارسی

آن حضرت فرمود: در سحرگاه روزى كه ضربتش زدند

1. همچنان كه نشسته بودم به خواب رفتم.
2. رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، بر من گذر كرد.
3. گفتم: يا رسول الله از امّت تو چه ناراستيها و كينه توزيها ديده ام.
4. گفت: نفرينشان كن.
5. گفتم: خداوند به جاى آنها به من بهتر از ايشان را دهد
6. و به جاى من بدترين كسان را بر ايشان گمارد.
7. من مى گويم: «اود» به معنى كژى است
8. و «لدد» به معنى خصومت و كينه توزى و، اين از فصيحترين عبارات است.