چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  به عبدالله بن عباس ( نامه شماره 76 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

76.و من وصية له (علیه السلام) لعبد الله بن العباس عند استخلافه إياه علی البصرة :
سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِک وَ مَجْلِسِک وَ حُکمِک وَ إِيَّاک وَ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ وَ اعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَک مِنَ اللَّهِ يُبَاعِدُک مِنَ النَّارِ وَ مَا بَاعَدَک مِنَ اللَّهِ يُقَرِّبُک مِنَ النَّارِ .
 


متن فارسی

از جمله وصيت و سفارشی است از اميرالمومنين (علیه السلام)به عبدالله بن العباس، در آن وقت که او را به جانشينی خود در بصره گماشت:

هنگام روبرو شده با مردم و در مجلس خود و در زمان داوری و دادگری ، گشاده رو و فروتن باش و خويشتن را از غضب دور بدار که به راستی غضب، سبک عقلی و پرشی است از سوی شيطان که عارض انسان می شود (يا اينکه غضب حالتی است در انسان که شيطان برای رسيدن به مقصود خود، آن را به فال نيک می گيرد از پاورقی متن) و بدان که هر چه تو را به خدا نزديک کند، تو را از آتش دوزخ دور می سازد و آنچه تو را از خدا دور سازد، به آتش دوزخ نزديک می کند.

 

قبلی بعدی