متن عربی

119- و من کلام له (علیه السلام) یذکر فضله و یعظ الناس :
تَاللَّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْلِیغَ الرِّسَالَاتِ وَ إِتْمَامَ الْعِدَاتِ وَ تَمَامَ الْکلِمَاتِ وَ عِنْدَنَا أَهْلَ الْبَیتِ أَبْوَابُ الْحُکمِ وَ ضِیاءُ الْأَمْرِ أَلَا وَ إِنَّ شَرَائِعَ الدِّینِ وَاحِدَةٌ وَ سُبُلَهُ قَاصِدَةٌ مَنْ أَخَذَ بِهَا لَحِقَ وَ غَنِمَ وَ مَنْ وَقَفَ عَنْهَا ضَلَّ وَ نَدِمَ اعْمَلُوا لِیوْمٍ تُذْخَرُ لَهُ الذَّخَائِرُ وَ تُبْلَی فِیهِ السَّرَائِرُ وَ مَنْ لَا ینْفَعُهُ حَاضِرُ لُبِّهِ فَعَازِبُهُ عَنْهُ أَعْجَزُ وَ غَائِبُهُ أَعْوَزُ وَ اتَّقُوا نَاراً حَرُّهَا شَدِیدٌ وَ قَعْرُهَا بَعِیدٌ وَ حِلْیتُهَا حَدِیدٌ وَ شَرَابُهَا صَدِیدٌ. أَلَا وَ إِنَّ اللِّسَانَ الصَّالِحَ یجْعَلُهُ اللَّهُ تَعَالَی لِلْمَرْءِ فِی النَّاسِ خَیرٌ لَهُ مِنَ الْمَالِ یورِثُهُ مَنْ لَا یحْمَدُهُ.

متن فارسی

بیان فضیلتهای خود

سخنی است از امیرالمومنین علیه السلام: به خدا قسم، هر آینه و به تحقیق، من راه رساندن رسالتهای دینی و وفا کردن به وعده های رسول خدا و کامل کردن آنها و تاویل و تفسیر کلمات الهی را دانستم درهای حکمت و آنچه به امور شرع بستگی دارد و هر چیزی که به روشنایی کار دین و عقاید دینی مربوط می شود، در نزد ما اهل بیت است، آگاه باشید و بدانید که بی گمان راههای رسیدن به سرچشمه های دین، یکی است و همه آنها آسان و مستقیم است، هر کس آن راهها را برگزیند، به سر منزل، مقصود می رسد و سود می برد و هر که توقف کند و از رفتن خودداری نماید، گمراه و پشیمان می گردد، (ای مردم) برای آن روز که اندوخته هایی برای آن ذخیره می شود و رازها در آن، فاش می گردد، به عمل بپردازید (و بدانید که) هر کس عقلی که اکنون از آن برخوردار است، نتواند سودی به او برساند، در هنگام نهان شدن آن عقل (پس از فرا رسیدن مرگ) از سود رسانی به او، ناتوانتر است، و آنچه در آن هنگام در دسترس نیست، (یعنی عقل پس از مردن) از آنچه اکنون موجود می باشد، پنهانتر و کمتر یافته می شود.
 (ای مردم) از آتشی که گرمی آن شدید و ژرفا و عمق آن بسیار، زیور و زینت آن آهن (مقصود غل و زنجیر است) و نوشیدنی آن خون و چرک است، پرهیز کنید، آگاه باشید و بدانید که ذکر خیر و نام نیکی که خداوند برای انسان در میان مردمان قرار دهد، از مالی که برای کسانی به ارث بگذارد که او را نستایند و نامش به نیکی نبرند، بهتر است.