چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  شگفتى هاى آفرينش ( حکمت شماره 7 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

7- وَ قَالَ (عليه السلام): اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ ينْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يتَکلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ .
 


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: از خلقت اين انسان به شگفت آييد که باپيه مى بيند (مقصود مرکز بينايى باپيه حدقه چشم مى باشد) و با پاره گوشتى سخن مى گويد (مقصود زبان است)  و با استخوانى مى شنود (استخوان پيچ در پيچ گوش) و با سوراخى (يعنى بينى) نفس مى کشد.

قبلی بعدی