خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  طمع مرض خطرناك ( حکمت شماره 281 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

281- وَ قَالَ (عليه السلام) : إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ وَ ضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ وَ رُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ وَ كُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْ‏ءِ الْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ وَ الْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ وَ الْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لَا يَأْتِيهِ .


متن فارسی

ص   964
طمع راهى است كه بازگشت ندارد و ضامنى است بى وفاء. چه بسا نوشنده اى كه قبل از سير آب شدن آب گلويش را گرفته (و مرده است.) هر چيزى كه عظمت آن زيادتر باشد و براى بدست آوردن آن بيشتر مبارزه شود براى از دست رفتنش مصيبت شديدتر است. آرزوها چشمهاى دل را كور مى كند. بهره سهم كسى مى شود كه قبلا نمى شده است.

قبلی بعدی