متن عربی

7-  و من كتاب منه (عليه السلام) إليه أيضا :
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ أَتَتْنِي مِنْكَ مَوْعِظَةٌ مُوَصَّلَةٌ وَ رِسَالَةٌ مُحَبَّرَةٌ نَمَّقْتَهَا بِضَلَالِكَ وَ أَمْضَيْتَهَا بِسُوءِ رَأْيِكَ وَ كِتَابُ امْرِئٍ لَيْسَ لَهُ بَصَرٌ يَهْدِيهِ وَ لَا قَائِدٌ يُرْشِدُهُ قَدْ دَعَاهُ الْهَوَى فَأَجَابَهُ وَ قَادَهُ الضَّلَالُ فَاتَّبَعَهُ فَهَجَرَ لَاغِطاً وَ ضَلَّ خَابِطاً .

وَ مِنْهُ : ‏لِأَنَّهَا بَيْعَةٌ وَاحِدَةٌ لَا يُثَنَّى فِيهَا النَّظَرُ وَ لَا يُسْتَأْنَفُ فِيهَا الْخِيَارُ الْخَارِجُ مِنْهَا طَاعِنٌ وَ الْمُرَوِّي فِيهَا مُدَاهِنٌ .

متن فارسی

ص   643
امام عليه السلام در نامه ديگر خود بمعاويه چنين نوشت:

بعد از حمد الهى اندرزى كه از اينجا و آنجا بهم رديف كرده بودى و نامه اى كه آن را با الفاظ زينت داده بودى بدستم رسيد با گمراهى خود آنرا آراسته، و بخاطر بد بودن فكرت آنرا فرستاده بودى. نامه را كسى فرستاده كه نه بينائى دارد كه وى را هدايت كند و نه رهبرى دارد كه او را براه راست بكشاند. هواى نفس او را تحريك كرده وى هم پذيرفته است گمراهى جلودارش شده او هم پيروى نموده است و نتيجه اين شده كه هذيان گفته، غلط اندازى كرده، گمراه شده و اشتباه نموده است.: دنباله نامه امام عليه السلام چنين است:

يك بيعت بيشتر نيست پس از
ص   644
تصويب، نظر جديد پذيرفته نمى باشد، كسى حق بازگشت ندارد. كسى كه از بيعت خارج شود اختلاف ايجاد كرده و كسى كه سستى كند منافق است.