متن عربی
110- وَ قَالَ (عليه السلام) : إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ ثُمَّ أَسَا رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ .
متن فارسی
آن گاه كه روزگار و مردمش شايسته باشند گمان بد در باره كسى كه
ص 893
از او انحرافى نديده اند ظلم است. و آن گاه كه فساد بر روزگار و مردمش غلبه يافته باشد كسى كه حسن ظن به مردم داشته باشد گول خورده است.