عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  خسارت دو جهان ( حکمت شماره 350 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

350- وَ قَالَ (عليه السلام) : مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً فَبَا بِوِزْرِهِ وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً قَدْ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ .


متن فارسی

ص   992
مردم از نافرمانى خدا بترسيد، زيرا چه بسيار آرزومندانى كه به آرزوى خود نرسيده اند و بنيانگذارانى كه در بنائى كه ساخته اند سكونت اختيار نكرده اند و جمع كنندگان ثروتى كه از راه غير صحيح و تضييع حقوق ديگران اندوخته اند و بزودى براى ديگران مى گذارند و مى روند. از طريق حرام به ثروت رسيده و در راه بدست آوردنش گناهانى را انجام داده است. چنين شخصى روز قيامت با اعتراف به گناه با نهايت تأسف و غم وارد مى شود. در دنيا و آخرت زيانكار است و همين است خسارت آشكار.

قبلی بعدی