آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  دو دشمن آشتى ناپذير ( حکمت شماره 100 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

١٠٠ -وَ قَالَ ( عليه السلام ) :
إِنَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ عَدُوَّانِ مُتَفَاوِتَانِ وَ سَبِيلَانِ مُخْتَلِفَانِ فَمَنْ أَحَبَّ الدُّنْيَا وَ تَوَلَّاهَا أَبْغَضَ الْآخِرَةَ وَ عَادَاهَا وَ هُمَا بِمَنْزِلَةِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ مَاشٍ بَيْنَهُمَا كُلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِدٍ بَعُدَ مِنَ الْآخَرِ وَ هُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ .


متن فارسی

دنيا و آخرت دو دشمن آشتى ناپذيرند و دو راه مختلف كسى كه دنيا را دوست بدارد و به آن عشق بورزد با آخرت دشمن مى گردد و نسبت به آن ابراز تنفر مى كند. دنيا و آخرت مانند مشرق و مغرب است. كسى كه بسوى يك طرف حركت
 ص   887
كرد، از طرف ديگر دور مى شود. دنيا و آخرت مانند دو زنى هستند كه به يك فرد شوهر كنند.

 

قبلی بعدی