شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  گزينش خليفه ( حکمت شماره 189 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

189- وَ قَالَ (عليه السلام): وَا عَجَبَاهْ أَ تَکونُ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ الْقَرَابَةِ.

قال الرضي : و روي له شعر في هذا المعنى :
فإن کنت بالشورى ملکت أمورهم * فکيف بهذا و المشيرون غيب
‏و إن کنت بالقربى حججت خصيمهم * فغيرک أولى بالنبي و أقرب


متن فارسی

 اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: شگفتا آيا خلافت، با صحابى بودن ثابت مى شود، اما با صحابى بودن و خويشاوندى ثابت نمى گردد؟!  

شريف رضى گويد: در اين باره، شعرى نيز از اميرالمومنين (عليه السلام) روايت شده است:  فان کنت بالشورى ملکت امورهم فکيف بهذا و المشيرون غيب (اگر با راى شورى امور مسلمانان را در دست گرفتى، اين کار چگونه مى شود در حالى که مهاجرين و انصارى که مى بايست طرف شور باشند، غائب بودند؟)  و ان کنت بالقربى حججت خصيمهم فغيرک اولى بالنبى و اقرب (و اگر در برابر خصم مهاجرين (يعنى انصار که داعيه خلافت داشتند) حجت و دليل تو خويشاوندى با پيغمبر  (صلي الله عليه و آله) بود، پس کس ديگرى غير از تو بهتر در دوستى پيغمبر  (صلي الله عليه و آله) و نزديکتر به آن حضرت نيز وجود داشت  (مقصود خود اميرالمومنين (عليه السلام) است).

قبلی بعدی