متن عربی

32.و من کتاب له (علیه السلام) إلی معاوية :
وَ أَرْدَيْتَ جِيلًا مِنَ النَّاسِ کثِيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّک وَ أَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِک تَغْشَاهُمُ الظُّلُمَاتُ وَ تَتَلَاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهَاتُ فَجَازُوا عَنْ وِجْهَتِهِمْ وَ نَکصُوا عَلَی أَعْقَابِهِمْ وَ تَوَلَّوْا عَلَی أَدْبَارِهِمْ وَ عَوَّلُوا عَلَی أَحْسَابِهِمْ إِلَّا مَنْ فَاءَ مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ فَإِنَّهُمْ فَارَقُوک بَعْدَ مَعْرِفَتِک وَ هَرَبُوا إِلَی اللَّهِ مِنْ مُوَازَرَتِک إِذْ حَمَلْتَهُمْ عَلَی الصَّعْبِ وَ عَدَلْتَ بِهِمْ عَنِ الْقَصْدِ فَاتَّقِ اللَّهَ يَا مُعَاوِيَةُ فِي نَفْسِک وَ جَاذِبِ الشَّيْطَانَ قِيَادَک فَإِنَّ الدُّنْيَا مُنْقَطِعَةٌ عَنْک وَ الْآخِرَةَ قَرِيبَةٌ مِنْک وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

بخشی از نامه ای است از اميرالمومنين (علیه السلام)به معاويه:

و گروهی از مردم را (ظ مقصود مردم شام است) فراوان هلاک ساختی و با گمراه ساختن ايشان فريبشان دادی و آنها را در امواج دريای فساد و نفاق خويش، افکندی، که تاريکيهای فريبکاری تو، چشم بصيرت آنها را فرو می گيرد و موجهای شبهه به آنان پهلو می زند، پس (در اثر شبهه هايی که به ايشان القا کردی) از راه راست و درست حق بر کنار گرديدند و به عقب برگشتند، به دين پشت کردند و به حسب و تبار خود تکيه زدند، مگر کسانی از اهل بصيرت که به سوی حق بازگشتند، که همانا ايشان پس از اينکه تو را شناختند، از تو جدا گرديدند، و در آن هنگام که آنها را به کاری دشوار و دين بر باد ده ، وادار ساختی و از راه راست منحرفشان کردی، از شر ياری کردن به تو، به سوی خدا گريختند.
 پس ای معاويه از خشم خدا بترس و مهارت را از دست شيطان بکش، که به راستی، دنيا از تو، جداست (به زودی از تو جدا خواهد شد) و آخرت به تو نزديک است و سلام به کسانی که شايستگی آن را دارند.