(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  صفات مومن و منافق ( حکمت شماره 45 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

45- وَ قَالَ (عليه السلام): لَوْ ضَرَبْتُ خَيشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيفِي هَذَا عَلَى أَنْ يبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِک أَنَّهُ قُضِي فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِي الْأُمِّي ( صلى الله عليه وآله ) أَنَّهُ قَالَ يا عَلِي لَا يبْغِضُک مُؤْمِنٌ وَ لَا يحِبُّک مُنَافِقٌ.


متن فارسی

و نيز اميرالمومنين علیه السلام فرمود: اگر با اين شمشيرم به بالاى بينى مومن بزنم تا مرا دشمن بدارد، مرا دشمن نخواهد داشت  و اگر دنيا و همه ثروتهاى آن را بر روى منافق بريزم تا مرا دوست بدارد، دوست نخواهد داشت. علت چنين امرى اين است که حکم خدا جارى شده و بر زبان پيامبر امى صلى الله عليه و آله گذشته است که او فرمود:  اى على، مومن ، هرگز تو را دشمن نخواهد داشت منافق هم، هيچگاه تو را دوست نخواهد داشت.

قبلی بعدی