متن عربی

56.و من كلام له  (علیه السلام):يصف أصحاب رسول الله و ذلك يوم صفين حين أمر الناس بالصلح‏

(1)أَمَّا إِنَّهُ سَيَظْهَرُ عَلَيْكُمْ بَعْدِي رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ

(2) مُنْدَحِقُ الْبَطْنِ

(3)يَأْكُلُ مَا يَجِدُ وَ يَطْلُبُ مَا لَا يَجِدُ

(4)فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ

(5)أَلَا وَ إِنَّهُ سَيَأْمُرُكُمْ بِسَبِّي وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّي

(6)فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِي فَإِنَّهُ لِي زَكَاةٌ وَ لَكُمْ نَجَاةٌ

(7)وَ أَمَّا الْبَرَاءَةُ فَلَا تَتَبَرَّءُوا مِنِّي

(8)فَإِنِّي وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ

(9)وَ سَبَقْتُ إِلَى الْإِيمَانِ وَ الْهِجْرَةِ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است که به اصحابش در باره گرفتاری ایشان بعد از آن حضرت

(1)آگاه باشید که پس از من بر شما غلبه یابد مردی که گلوگشاد (پرخور) است.

(2)بلند شکم (منظور معاویه ابن ابی سفیان است).

(3)می خورد هر آنچه را که می یابد، و می طلبد هر آنچه را که نمی یابد(معاویه در پرخوری ضرب المثل بود، می خورد سیر نمی شد و می گفت: تعبت و لاشبعت، و در تاریخ ماده که عربها الوان و اقسام غذا را نمی شناختند تا آنکه معاویه بروز نمود، و از روم برای خود طبّاخ آورد، رسول خدا در حقش فرموده بود: اللهم لاتشبع بطنه: خدایا او را سیر نکن).

(4)پس او را بکشید ، ولی او را نخواهید کشت، رسول خدا هم فرمود: هر وقت معاویه را بالای منبر دیدید او را بکشید.

(5)آگاه باشید که او بزودی شما را امر می کند به دشنام دادن به من و بیزاری نمودن از من.

(6)اما ناسزا گفتن پس به من ناسزا بگویید که آن برای من وسیله تزکیه و مزید ثواب، و برای شما نجات از قتل و حبس است.

(7)اما بیزاری جستن پس از من بیزاری نجویید.

(8)چون من در فطرت اسلام و توحید زاده شده ام- و طرفة العینی بخدا کفر وشرک نورزیده ام).

(9)و پیشی گرفته ام در ایمان آوردن و هجرت نمودند(وی اولین مردی بود که به رسول خدا ایمان آورد و تصدیق کرد، واز مهاجران به مدینه بود بعد از هجرت رسول خدا).