متن عربی
(41) (و من خطبة له ( عليه السلام )
- إِنَّ الْوَفَاءَ تَوْأَمُ الصِّدْقِ
- وَ لَا أَعْلَمُ جُنَّةً أَوْقَى مِنْهُ
- وَ لَا يَغْدِرُ
- مَنْ عَلِمَ كَيْفَ الْمَرْجِعُ
- وَ لَقَدْ أَصْبَحْنَا فِي زَمَانٍ قَدِ اتَّخَذَ أَكْثَرُ أَهْلِهِ الْغَدْرَ كَيْساً
- وَ نَسَبَهُمْ أَهْلُ الْجَهْلِ فِيهِ إِلَى حُسْنِ الْحِيلَةِ
- مَا لَهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ
- قَدْ يَرَى الْحُوَّلُ الْقُلَّبُ وَجْهَ الْحِيلَةِ
- وَ دُونَهُ مَانِعٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ
- فَيَدَعُهَا رَأْيَ عَيْنٍ بَعْدَ الْقُدْرَةِ عَلَيْهَا
- وَ يَنْتَهِزُ فُرْصَتَهَا مَنْ لَا حَرِيجَةَ لَهُ فِي الدِّينِ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
- وفا همزاد راستى است.
- هيچ سپرى نمى شناسم كه بهتر از وفا آدمى را از گزند در امان دارد.
- و آنكه بداند، كه پس از مرگ به كجا باز مى گردد، هرگز راه بيوفايى نپويد.
- ما در زمانى زندگى مى كنيم كه بيشتر مردمش بيوفايى و غدر را گونه اى كياست مى شمرند
- و نادانان نيز، چنين مردمى را زيرك و كارگشا مى خوانند.
- اينان چه سودى مى برند خدايشان نابود كناد،
- مردم كار افتاده و زيركى هستند كه مى دانند در هر كارى چه حيلت سازند،
- ولى امر و نهى خداوندى سد راه آنهاست.
- اينان با آنكه راه و رسم حيله گرى را مى دانند و بر انجام آن توانايند، گرد آن نمى گردند.
- تنها كسانى كه از هيچ گناهى پروايشان نيست، همواره منتظر فرصت اند تا در كار مردم حيلتى به كار برند.
