متن عربی

82.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ (عليه السلام) فِي ذَمِّ صِفَةِ الدُّنْيا

1. مَا أَصِفُ مِنْ دَارٍ أَوَّلُهَا عَنَاءٌ،
2. وَ آخِرُهَا فَنَاءٌ!
3. فِي حَلاَلِهَا حِسَابٌ،
4. وَ فِي حَرَامِهَا عِقَابٌ.
5. مَنِ آسْتَغْنَى فِيهَا فُتِنَ،
6. وَ مَنِ آفْتَقَرَ فِيهَا حَزِنَ،
7. وَ مَنْ سَاعَاهَا فَاتَتْهُ،
8. وَ مَنْ قَعَدَ عَنْهَا وَ اتَتْهُ،
9. وَ مَنْ أَبْصَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ،
10. وَ مَنْ أَبْصَرَ إِلَيْهَا أَعْمَتْهُ.

متن فارسی

82.از سخنان امام (عليه السلام)که در نکوهش دنيا بيان فرمود

1. من چگونه توصيف کنم سرايى را که آغاز آن سختى و مشقّت است .
2. و پايانش نيستى و فناست.
3. در حلالش حساب
4. و در حرامش عقاب است؛
5. آن کس که در آن ثروتمند شود با انواع آزمايش ها روبه رو مى شود .
6. و آن کس که فقير گردد، محزون مى شود.
7. کسى که به سرعت به دنبال آن برود به آن نمى رسد.
8. و کسى که آن را رها سازد، به او روى مى آورد.
9. آن کس که با دنيا بنگرد به او بصيرت و بينايى مى بخشد
10. و آن کس که به دنيا بنگرد نابينايش مى کند.