(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ترک دنیاپرستی ( خطبه شماره 103 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 

103.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی التزهید فی الدنیا

  1. أَیُّهَا الناسُ، انْظُرُوا إِلَى الدُّنْیَا نَظَرَ الزَّاهِدِینَ فِیهَا، الصَّادِفِینَ عَنْهَا؛
  2. فَإِنَّهَا وَ اللّهِ عَمَّا قَلِیلٍ تُزِیلُ الثَّاوِیَ السَّاکِنَ،
  3.  وَ تَفْجَعُ الْمُتْرَفَ الْآمِنَ؛ لا یَرْجِعُ مَا تَوَلَّى مِنْهَا فَأَدْبَرَ،
  4. وَ لا یُدْرَى مَا هُوَ آتٍ مِنْهَا فَیُنْتَظَرَ.
  5. سُرُورُهَا مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ،
  6.  وَ جَلَدُ الرِّجَالِ فِیهَا إِلَى الضَّعْفِ وَ الْوَهْنِ،
  7.  فَلا یَغُرَّنَّکُمْ کَثْرَةُ مَا یُعْجِبُکُمْ فِیهَا،
  8. لِقِلَّةِ مَا یَصْحَبُکُمْ مِنْهَا.
  9. رَحِمَ اللّهُ امْرَأً تَفَکَّرَ فَاعْتَبَرَ،
  10. وَ اعْتَبَرَ فَأَبْصَرَ، فَکَأَنَّ مَا هُوَ کائِنٌ مِنَ الدُّنْیَا عَنْ قَلِیلٍ لَمْ یَکُنْ،
  11. وَ کَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الآخِرَةِ عَمَّا قَلِیلٍ لَمْ یَزَلْ،
  12. وَ کُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ، وَ کُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ، وَ کُلُّ آتٍ قَرِیبٌ دَانٍ.
    صفة العالم
  13. و منها: الْعَالِمُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ،
  14. وَ کَفَى بِالْمَرْءِ جَهْلاً أَلَّا یَعْرِفَ قَدْرَهُ؛
  15. وَ إِنَّ مِنْ أَبْغَضِ الرِّجَالِ إِلَى اللّهِ تَعَالَى، لَعَبْداً وَ کَلَهُ اللّهُ، إِلَى نَفْسِهِ،
  16. جَائِراً عَنْ قَصْدِ السَّبِیلِ، سَائِراً بِغَیْرِ دَلِیلٍ؛
  17.  إِنْ دُعِیَ إِلَى حَرْثِ الدُّنْیَا عَمِلَ،
  18. وَ إِنْ دُعِیَ إِلَى حَرْثِ الآخِرَةِ کَسِلَ!
  19.  کَأَنَّ مَا عَمِلَ لهُ، وَاجِبٌ عَلَیْهِ؛
  20. وَ کَأَنَّ مَا وَنَى فِیهِ، سَاقِطٌ عَنْهُ.
    آخرالزمان
  21. و منها: وَ ذَلِکَ زَمَانٌ لاَیَنْجُو فِیهِ إِلَّا کُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ،
  22. «إنْ شَهِدَ لَمْ یُعْرَفْ، وَ إِنْ غَابَ لَمْ یُفْتَقَدْ،
  23.  أُولئِکَ مَصَابِیحُ الْهُدَى»، وَ أَعْلامُ السُّرَى، لَیْسوا بِالْمَسَایِیحِ،
  24. وَ لا الْمَذَایِیع الْبُذُرِ، أُولئِکَ یَفْتَحُ اللّهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ،
  25. وَ یَکْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ.
  26. أَیُّهَا النَّاسُ، سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الْاِسْلاَمُ،
  27. کَمَا یُکْفَأُ الْاِنَاءُ بِمَا فِیهِ.
  28.  أَیُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللّهَ قَدْ أَعَاذَکُمْ مِنْ أَنْ یَجُورَ عَلَیْکُمْ،
  29. وَ لَمْ یُعِذْکُمْ مِنْ أَنْ یَبْتَلِیَکُمْ،
  30. وَ قَدْ قَالَ جَلَّ مِنْ قَائِلٍ: «إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیاتٍ وَ إِنْ کُنَّا لَمُبْتَلِینَ».

قال السیّد الشریف الرضىّ: أمّا قوله (علیه السلام): «کُلُّ مُؤْمِنِ نُوَمَةٍ» فإنّما أراد به الخامل الذکر، القلیل الشرّ، و المساییح: جمع مِسیاح، و هو الذی یسیح بین الناس بالفساد و النمائم. و المذاییع: جمع مذیاع، و هو الذی إذا سمع لغیره بفاحشة أذاعها، و نوّه بها، و البُذُرُ: جمع بَذُور، و هو الذی یکثر سفهه و یلغو منطقه.


متن فارسی

 

103.از خطبه هاى آن حضرت است درباره ترک دنیاپرستى

  1. اى مردم! به دنیا همچون پارسایان و بى اعتنایان نگاه کنید؛
  2. زیرا به خدا سوگند! دنیا به زودى مقیمان و ساکنان خود را از میان برمى دارد،
  3. و هوس بازانِ غرق نعمت را ـ که بر آن تکیه کرده اند ـ ناگهان به مصیبت مى کشاند. آنچه از دنیا از دست رفته و پشت کرده،
  4. هیچ گاه برنمى گردد، و آینده معلوم نیست چگونه خواهد بود تا در انتظارش باشیم.
  5.  شادى آن، آمیخته با اندوه است
  6. و توان و استقامت مردان نیرومند، در آن به ضعف و سستى مى گراید،
  7. زیبایى ها و زرق و برق هاى فراوان دنیا شما را نفریبد؛
  8. چرا که تنها مدّت کمى با شما خواهد بود.
  9. تفکر در سرنوشت دنیا: رحمت خدا بر آن کس باد که اندیشه کند،
  10. عبرت گیرد و بینا شود، آنچه هم اکنون از دنیا موجود است پس از مدّت کوتاهى فکر مى کنید گویى هرگز وجود نداشته،
  11. و آنچه از آخرت به زودى فرامى رسد گویى همواره بوده است.
  12. هر چیزى که به شمارش آید (مانند ساعات عمر،) سرانجام پایان مى گیرد، و هر چیز انتظارش را دارید، خواهد آمد و هر آینده اى قریب و نزدیک است.
    عالمان و عالم نمایان
  13. عالم کسى است که قدر و منزلت خویش را بشناسد؛
  14. و براى نادانى انسان همین بس که قدر و منزلت خود را نشناسد!
  15. از مبغوض ترین افراد نزد خدا، بنده اى است که خداوند او را به خودش واگذاشته؛
  16. از راه راست منحرف گشته و بدون راهنما گام برمى دارد.
  17. او (چنان فریفته دنیاست که) اگر به تحصیل دنیا خوانده شود، اجابت مى کند و براى آن مى کوشد
  18. و اگر به تحصیل آخرت دعوت شود، سستى مى ورزد؛
  19.  گویا آنچه براى آن کار مى کند بر او واجب است
  20.  و آنچه در آن سستى نشان مى دهد، از او ساقط مى باشد!.
    نشانه هاى آخرالزمان
  21. (آخر الزّمان) زمانى است که هیچ کس از فتنه ها نجات نمى یابد، مگر مؤمنى که بى نام و نشان است!
  22. اگر حاضر باشد، شناخته نمى شود و اگر غایب شود کسى سراغ او را نمى گیرد.
  23. آن ها چراغ هاى هدایت و نشانه هاى راه براى حرکت رهروان راه حق در شب هاى تاریک اند. آن ها در میان مردم اظهار وجود نمى کنند،
  24. و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند. آن ها کسانى هستند که خداوند درهاى رحمتش را به رویشان مى گشاید،
  25. و سختى ها و مشکلات را از آنان برطرف مى سازد.
  26. اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مى رسد که اسلام واژگون مى شود،
  27. همچون ظرفى واژگون که آنچه در آن است بریزد.
  28.  اى مردم! خداوند به شما امان داده که هرگز بر شما ظلم روا ندارد؛
  29. ولى هرگز امان نداده است که شما را آزمایش نکند،
  30. حال آن که خداوند متعال (در قرآن) فرموده: «در این ماجرا نشانه هایى است (از حق) و ما به یقین همگان را مى آزماییم!».

سیّد شریف رضى (رحمه الله) مى فرماید: «امّا تعبیر آن حضرت «کُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ» (هر مؤمن پرخواب) اشاره به افراد گمنام و بى آزار است و «أَلْمَسَایِیح» جمع «مِسْیاح» به معناى کسى است که در بین مردم به نمّامى و شرّ و فساد رفت و آمد دارد. و «أَلْمَذَایِیع» جمع «مِذْیاع» کسى است که چون کار زشتى را بشنود، اشاعه دهد. و «بُذُر» (بر وزن دهل) جمع «بَذُور» (بر وزن قبول) به کسى گفته مى شود که بسیار سفیه و بیهوده گوست».

قبلی بعدی